ภาพสอง วันเกิดของเขาในขวบปีแรกที่อยู่กินด้วยกัน หล่อนทำเค้กให้ ลูกไหมถือเค้กถ่ายรูปยิ้มแย้ม แต่เขาทำหน้าเซ็ง ดวงตาที่มองกล้องแข็งกร้าวเหมือนเห็นเมียเป็นศัตรู
‘เลิกทำอะไรไร้สาระได้แล้ว แล้วก็อย่ามายุ่งกับโทรศัพท์ของพี่อีก นี่มันของส่วนตัว!’
ชายหนุ่มจำรายละเอียดทุกคำไม่ได้หรอกว่าพูดอะไรทำร้ายจิตใจหล่อนไปบ้าง แต่เขาก็จำได้เลา ๆ ประมาณนี้ทุกครั้งที่เห็นภาพนี้
วันนั้นลูกไหมหน้าจ๋อย แล้วเขาก็ไม่ได้กินเค้กด้วย เพราะพวกดามพ์เอาเค้กจากร้านดังมาเซอรไพรซ์ที่หน้าบ้านพอดี วันนั้นเพื่อนที่มหาวิทยาลัยของเขามาปาร์ตี้ที่บ้านกันสุดเหวี่ยง ทั้งเหล้า ทั้งเพลง เหมือนบ้านของเขาเป็นผับย่อม ๆ โดยที่ขุนพลไม่ต้องทำอะไรเลย
ตอนกำลังเมาได้ที่ เขาก็นึกอยากเข้าไปในครัวเพราะอยากได้กับแกล้มเพิ่มอีกหน่อย
แล้วเขาก็เห็นลูกไหมนั่งกินเค้กของหล่อนอยู่คนเดียวในมุมมืดของครัวทั้งน้ำตา...
ความรู้สึกแรกของเขาที่เห็นหล่อนร้องไห
