Chapter 12
คืนร้อนต้องเชือด (2)
ความเงียบงันมาเยือนหลังจากดนัยและพจนีย์เมาจนลูกชายต้องพยุงพาไปส่งถึงห้องนอน...ในห้องเดิมที่ก่อนหน้ายังครื้นเครง เปมนีย์เอนหลังพิงโซฟาเมื่อรู้สึกเริ่มจะมึน ๆ หัวจากฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป
"ทางสะดวกแล้ว ไปเล่นน้ำกันเถอะที่รัก"
เสียงนั้นดังขึ้นเมื่อพัทธดนย์เดินกลับลงมาจากห้องบิดามารดา เปมนีย์ขยับนั่งหลังตรง หันไปมองคนที่ชวนไปเล่นน้ำกลางดึกซะอย่างนั้น
"ตอนนี้เนี่ยนะคะ"
"อืม...แปลกตรงไหน พี่ก็ทำบ่อย ๆ"
"พ่อแม่พี่นอนแล้วเหรอ"
เขากระตุกยิ้มซ่อนเล่ห์ แววตาทอประกายอย่างคนมีแผนร้าย
"ระดับไอ้แสนมอมแล้วฟื้นยาก คงสลบยันเช้าโน่นล่ะ ถึงเวลาสนุกของเราแล้ว ไปต่อกันที่สระดีกว่า"
"ไม่ล่ะ...ว้าย!"
หล่อนร้องออกมาเมื่อเขาก้มตัวช้อนร่างของตนขึ้นจนลอยหวือ เขาไม่รอคำตอบด้วยซ้ำว่าหล่อนเต็มใจหรือไม่ เดินดุ่ม ๆ ไปยังสระสีคราม ก่อนจะโยนร่างในอ้อมกอดลงไปในน้ำ
"ตูม!"
"ไอ้
