บทที่ 24 ยี่สิบปีบริบูรณ์

1456 คำ

ฉันนั่งนิ่งแล้วปรายตามองบรรยากาศรอบๆ ผับหรู ที่นี่แปลกใหม่สำหรับฉันเพราะไม่เคยเข้ามาเลยสักครั้ง ใช่เพราะวันนี้ฉันพึ่งอายุครบยี่สิบบริบูรณ์ สำหรับคนทั่วไปคงไม่แปลกที่การมาที่นี่จะเป็นครั้งแรกที่ฉันเคยมา แต่สำหรับเพื่อนสนิทอย่างยัยพลอยและพี่สาวฉันไม่ใช่เลย นางเม้าท์มาตลอดทางว่านางสองคนเข้าครั้งแรกตอนอายุสิบเจ็ดสิบแปดแล้ว ถามว่าเข้ามาได้ยังไงก็เพราะแอบเข้าร้านที่เขาไม่เข้มงวดในการตรวจบัตร รู้จักกับเพื่อนของเจ้าของผับบ้างก็เลยได้เข้าอยู่บ่อยๆ "ไม่ต้องกลัว พวกฉันไม่ให้ใครทำอะไรแกหรอกหนา" เพื่อนสนิทตัวดีของฉันรีบพูดเมื่อเห็นใบหน้าของฉันเป็นกังวล ไม่รู้สิอาจจะเพราะฉันไม่เคยมา บวกกับไฟสลัวๆ ของที่นี่ทำให้รู้สึกไม่เป็นตัวเองเอาสะเลย "เรายังไม่บอกพี่นาวินเลย" หลังจากที่รู้ฉันก็โดนลากเข้ามาในรถแล้วมาที่นี่ ไม่มีเวลาขออนุญาตพี่นาวินเลย "หยุดๆ ถ้าแกบอกได้กลับบ้านแน่" ยัยพลอยรีบยึดโทรศัพท์ฉันไว้กับตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม