ตอนที่4 นอกกาย

1325 คำ
แดดยามเช้าทอแสงส่องทั่วท้องทุ่งนาสีเขียว ร่างบางนุ่งผ้าถุงเดินออกจากห้องน้ำขึ้นมาบนบ้านไม้หลังเก่า เพียงก้าวเท้าผ่านบันไดขั้นสุดท้ายมือหนาก็รวบที่เอวเล็กเข้าหาตัว สูดดมกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอดง “หอมจัง วันนี้เทียนสวยมากเลยนะจ๊ะ รู้ตัวมั้ย” “สวยแค่วันนี้หรอคะ” “สวยทุกวันเลยจ้ะ วันนี้ไม่ไปเรียนได้มั้ยลุงคงคิดถึงเทียนแย่เลย” “แค่ช่วงเช้าเองค่ะ เดี๋ยวบ่ายๆ เทียนก็กลับแล้ว” หลานสาวทำหน้าอ้อนมองหน้าผู้เป็นลุง ก่อนที่เขาจะพยักหน้าเข้าใจเหมือนถูกบังคับ “วันนี้ลุงเชิดก็ต้องไปไถนาให้ตาบุญไม่ใช่หรอคะ เมื่อวานฝนตกน่าจะไถง่าย” “จ้ะ ก็คงต้องเป็นแบบนั้น” เสียงเศร้า “เทียนจะไปเรียนนะคะ ไม่ได้หนีไปไหนซะหน่อย” คิ้วเล็กเลิกขึ้นจ้องหน้าชายที่กอดเธออยู่ “ถ้าเทียนกลับมาแล้วรีบออกไปหาลุงที่นาตาบุญเลยนะ” “ค่ะ^^” รอยยิ้มหวานทำให้หนุ่มใหญ่ยอมยิ้มออกมาได้บ้าง เขาหอมแก้มใสแล้วปล่อยให้เธอเข้าไปแต่งตัว ก่อนจะไปส่งขึ้นรถประจำทางที่วิ่งผ่านถนนใหญ่เข้าไปในเมือง หลังส่งเด็กสาวขึ้นรถก็สายมากแล้ว ใบหน้าดุดันขับมอไซต์คันเก่าตรงไปที่ทุ่งนาของคนว่าจ้าง ด้วยความเป็นอยู่อย่างชนบท เขาเองก็ถือว่ามีฐานะดี เงินทุกบาทที่หาได้ถูกเก็บเข้าธนาคารจนหมด ที่ไร่นาสวนมีมากกว่า50ไร่ แต่เพราะความพอเพียงเลยทำให้ชีวิตของชายตัวคนเดียวดูไม่ฟุ่มเฟือยมากนัก เพราะส่วนใหญ่จะจ่ายไปกับการเรียนของหลานสาวเท่านั้น “พี่เชิด มาแล้วหรอจ้ะ ลำไยทำกับข้าวมารอแล้ว มากินก่อนสิจ๊ะ” เสียงหวานของสาวรูปร่างอวบอั๋นกำลังจัดแจงจานชามอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ร้องเรียกคนที่พึ่งขับรถเครื่องมาถึงอย่างสนิทสนม “พี่กินมาแล้ว ต้องรีบไถนาให้เสร็จแต่เช้า สายกว่านี้แดดคงแก่จนไถไม่ไหว” “ถ้าสายกว่านี้ก็ไถอย่างอื่นได้นิจ๊ะ” สายตาและคำพูดของเธอทำให้หนุ่มใหญ่ถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ ด้วยรูปร่างอวบอั๋นผิวขาวนวล แม้หน้าตาจะไม่สวยมากแต่ก็ถือว่าพอใช้ได้ เสื้อคอกว้างทำให้เห็นเนื้อขาวเบียดอัดกันอยู่ข้างในยิ่งกระตุ้นให้เลือดในกายของชายฉกรรจ์ร้อนรุ่มไปทั้งตัว “ไว้สายๆค่อยกินนะลำไย พี่ไปทำงานก่อน” เขาพยายามตัดใจเดินหนี เพราะความที่ว่าในหัวใจยังมีหลานสาวตัวน้อยดึงรั้งความรู้สึกเขาไว้อยู่ แต่ตัญหาราคะ ที่เป็นแรงขับเคลื่อนของกิเลสมนุษย์เขาจะทนมันได้นานแค่ไหนก็ไม่อาจมีใครรู้ได้ เวลาบ่ายคล้อยแดดแรง รถไถสีส้มคันใหญ่ยังคงถูกใช้งานอยู่กลางทุ่งนากว้างไม่นานเสียงรถก็เงียบดับลง ร่างกำยำกล้ามแขนใหญ่เดินถอดเสื้อเดินฝ่าแดดร้อนเข้ามานั่งใต้ร่มของต้นไม้ใหญ่ เม็ดเหงื่อไหลอาบตัว เสียงหายใจหอบ เป็นอาการแสดงถึงความเหน็ดเหนื่อยจากการทำงาน “น้ำเย็นๆหน่อยนะจ้ะ พี่เชิด” ขันน้ำสีเงินถูกยื่นมาตรงหน้า ร่างอวบนั่งเบียดลงข้างๆร่างใหญ่จนเขาสัมผัสถึงเนื้อนุ่มของสาววัยสามสิบที่ยังสาวย “ขอบใจจ้ะ” “ไถนาเหนื่อยมั้ยจ๊ะ ยังพอจะมีแรงไถอย่างอื่นอยู่มั้ย?” คำพูดลอยๆแต่ความหมายสื่อออกมาอีกแบบ ทำให้หัวใจของเชิดเต้นถี่ “ลำไยหมายถึงอะไรเหรอ” “พี่จับดูสิ” พูดไม่ทันขาดคำสาวเจ้าก็จับมือหนุ่มใหญ่มาจับที่หน้าอกของตัวเอง “ลำไย ทำอะไรของเอ็ง” เสียงเชิดพูดด้วยความตกใจ แต่มือก็ไม่ได้ชักออกจากเนื้อนุ่มของหญิงสาว “พี่เชิดจ๋า ฉันขอได้มั้ยฉันแอบชอบพี่มานานมาก พี่เองก็ยังไม่มีเมีย ฉันเองก็ยังโสด” “ใครบอกเอ็ง ลำไย พี่มีเมียแล้ว” ใบหน้าหวานเบิกตากว้างมองหน้าชายที่ตนแอบชอบ “ไม่จริง ฉันไม่เคยเห็นพี่พาผู้หญิงคนไหนมาบ้านเลย” “ลำไยไม่เห็นไม่ได้แปลว่าไม่มี” ใบหน้าหวานขบกรามแน่น เธอยังคงคิดว่าเชิดโกหกเพราะคิดว่าเธอไม่สวยหุ่นดีเหมือนสาวๆที่แต่งงานไปแล้วหลายคน เธอลุกขึ้นแล้วถอดผ้าถุงลงไปกองกับพื้น ยืนต่อหน้าใบหน้าเข้ม “ลำไยเอ็งทำอะไร” ขาขาวพาดเข้าที่บ่าหนาจนร่างชายตัวโตหงายหลัง เป็นจังหวะที่เธอถือโอกาสนั่งทับจ่อกลีบนวดเข้าที่หน้าของเขาเต็มๆ เอวขาวอวบร่อนบดขยี้ให้หน้าของชายตัวโต ไม่ได้สนใจว่ามันจะไปถูกส่วนไหนของใบหน้า แต่แล้วร่างอวบอั๋นก็ต้องสะดุ้งแอ่นเด้งเอวกระตุก ก่อนจะครางออกมาเบาๆ “อ้า~ พี่เชิด ตรงนั้นจ้ะ เสียวจัง” ลิ้นหนาแทรกปาดตามร่องกลีบกุหลาบที่จ่อเหนือหน้าอย่างชำนาญ ความเร็วของลิ้นส่งผลต่อคนที่นั่งคร่อมอยู่ด้านบนไม่น้อย “พี่เชิดขา เร็วอีกนิด เสียววว” แพล่บๆ แพล่บๆ ร่างอวบโยกขึ้นลงเข้าหาปลายลิ้นที่กำลังสอดแทรกเข้าไปในรูแคบ สองมือบีบคลึงเต้าตัวเองถ่ายทอดอารมณ์เสียวจากส่วนล่างของร่างกาย แสงแดดแรงกล้าในตามบ่าย สาวน้อยเดินกางร่มเดินลัดเลาะมาตามทางเล็กแค่รอยล้อรถผ่าน ก่อนที่ฌะอจะต้องหยุดชะงักเพราะเสียงของใครบางคนร้องครวญครางอยู่ห่างจากเธอไม่ไกล ตั่บๆ ตั่บๆ “แรงๆ เลยจ้ะ พี่เชิดจ๋า ทั้งใหญ่ทั้งยาว อ้า~” อ้าส์~ ตั่บๆ ตั่บๆ ใบหน้าหวานจากยิ้มแย้มกลับแปลเปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง ปากเล็กเบ้โค้ง คิ้วย่นเหมือนจะร้องไห้ เท้าเล็กค่อยๆก้าวเดินเข้าไปใต้ต้นไม้ใหญ่ช้าๆ ในใจหวังว่าสิ่งที่เธอได้ยินจะไม่เป็นอย่างที่คิด แต่แล้วร่มเล็กสีชมพูก็หลุดออกจากมือ ทำให้ชายหญิงที่กำลังเริงสัมพันธ์สวาทต้องรีบถอยห่างแยกออกจากกัน “เทียนๆ ฟังลุงก่อน” เสียงเข้มเรียกชื่อของคนที่เข้ามาขัดความสุขของตน พร้อมรีบควานหากางเกงมาใส่ “น้องเทียน ฟังพี่อธิบายก่อนนะจ้ะ มันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เทียนน่าจะเข้าใจ” สาวน้อยที่ยืนมองอยู่ไม่นานก็รีบหันหลังวิ่งกลับมาที่บ้าน เธอปิดประตูลงกลอนจากด้านใน แม้หนุ่มใหญ่จะพยายามเรียกอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับออกมา “พี่เชิด เดี๋ยวเทียนก็เข้าใจ ปล่อยแกไปก่อนเถอะ ส่วนเรื่องของเราพี่จะไปคุยกับพ่อเลยมั้ย” ใบหน้าเข้มหันมองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ คิ้วหนาขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย “ลำไยหมายความว่าไง เราไม่ได้เป็ฯอะไรกัน” “แต่พี่เอาฉันแล้ว” “เพราะลำไยยั่วพี่ต่างหาก ที่สำคัญพี่ไม่ได้ชอบลำไย พี่มีเมียแล้ว” “แต่พี่ได้ฉันแล้วนะ ไม่รู้แหละ ยังไงฉันก็จะบอกเรื่องนี้ให้พ่อรู้” “เธออยากเป็นเมียน้อยงั้นเหรอ” เสียงเข้มเอ่ยถามอย่างเย็นชา “พี่เชิด!” “แล้วแต่นะ แค่ชักเข้าชักออก ยังไม่ได้เสียน้ำ เรื่องท้องคงไม่มีหรอก ถึงจะคุยกับลุงบุญ พี่ก็ไม่มีวันเอาเอ็งอีก” “พี่เชิด นี้พี่เป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่” “พี่ก็เป็นแบบนี้นานแล้ว เอ็งก็เป็นแค่ขนม แถมไม่หวาน สู้เมียพี่ไม่ได้สักนิด” เพี๊ยะ!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม