ตอนที่ 2
1060 คำ
ลูกแก้วสีคาราเมลนั้นดูอ่อนโยนลง อัคนีรู้ตัวเองดี เพราะเขาจะเป็นแบบนี้กับผู้หญิงคนเดียวเท่านั้น ซึ่งนั่นก็คือ ‘มาลี’ หญิงสาวที่เขาเห็นมาตั้งแต่เด็ก และตอนนี้หล่อนก็ทำหน้าที่เลขานุการคู่ใจเขา
หล่อนรู้ใจ เข้าใจ และไว้วางใจได้ทุกสิ่ง เรียกได้ว่าแค่มองตา มาลีก็รู้ว่าเขาต้องการอะไร ราวหล่อนจะรู้ใจเขามากกว่าที่เขาจะรู้ใจตัวเองเสียอีก
ก็คงจะใช่... เพราะเขากับมาลีรู้จักกันมาตั้งแต่หล่อนยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆ วัยเพียง 6 ปี มาลีเป็นลูกสาวของเพื่อนพ่อ พ่อแม่ของมาลีทำธุรกิจสินค้าส่งออก
มาลีในวันนั้นเป็นเด็กหญิงตัวอ้วนป้อม ผิวขาวอมชมพู ยิ้มเก่ง ช่างพูด ช่างคุย
แน่นอนว่าเขาในวัย 15 ปี ก็ติดน้องสาวที่น่ารักคนนี้มากๆ และมาลีเองก็ติดเขาแจเช่นกัน
เขาอยากมีน้องสาวมานานแล้ว แต่ด้วยพ่อกับแม่แยกทางกันตั้งแต่เขายังเด็ก แม้จะไม่มีปัญหาครอบครัวเพราะพ่อแม่ของเขาแบ่งเวลาการดูแลลูกได้อย่างพอเหมาะ ช่วงเวลาเปิดภาคเรียนเขาจะอยู่เมืองไทยกับพ่อ ส่วนเวลาปิดภาคเรียนก็บินอเมริกาเพื่ออยู่กับแม่ นั่นทำให้ความฝันที่อยากมีน้องสาวต้องล้มพับ เพราะพ่อเขาบ้างานเกินกว่าจะมองใคร แน่นอนว่าปัญหานี้แหละที่ทำให้พ่อแม่ต้องแยกทาง ส่วนแม่ซึ่งเป็นสาวอเมริกันแท้ๆ ก็ราวจะพอใจกับชีวิตโสดมากเสียจนไม่อยากมีครอบครัวใหม่เช่นกัน
ดังนั้นเวลาเจอมาลีทีไรเขาก็อดจะทึกทักว่าหล่อนเป็นน้องสาวตัวอ้วนป้อมของเขาไม่ได้ เขาชอบกอดร่างป้อมๆ ที่หอมกรุ่นไปด้วยแป้งเด็กและก็ชอบหอมแก้มนุ้ยสีชมพูนั้น กอดซุกไซ้จนเด็กหญิงตัวน้อยหัวเราะคิกคักเพราะจั๊กจี้
ในแต่ละสัปดาห์หากว่างจากการเรียน เขาก็จะไปหามาลีที่คอนโดฯ และก็มีบ้างบางครั้งที่พ่อแม่ของหล่อนพามาฝากไว้ที่บ้านของเขา หากท่านต้องไปทำธุระพร้อมกัน
นั่นทำให้เขากับมีความทรงจำในช่วงนั้นมากมาย เขาเป็นคนหัดให้มาลีว่ายน้ำ หัดให้มาลีขี่จักรยาน รวมทั้งสอนมาลีให้ทอดไข่ด้วย
จนเขาเรียนจบมัธยมศึกษาตอนปลายแล้วต้องไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ นั่นล่ะทำให้เขากับมาลีต้องแยกจากกัน
มาลีไปส่งเขาที่สนามบิน เด็กหญิงวัย 9 ปี ที่ยังคงอ้วนป้อมน่ารัก ดวงตากลมโตแดงช้ำจากการร้องไห้ติดต่อกัน แน่นอนว่าต้นเหตุมาจากเขา ยังจำได้ว่ากอดร่างป้อมๆ นั้นไว้แน่น รู้สึกใจหายที่ต้องจากเด็กหญิงที่เขารักไม่ต่างจากน้องสาวแท้ๆ
‘หนูมาลีไม่ต้องร้องไห้นะคะ พี่ไฟไปไม่นานก็จะกลับมา ปิดเทอมปุ๊บ พี่ไฟจะรีบกลับมาหาหนูมาลีอย่างเร็วเลย’
‘จริงๆ นะคะ พี่ไฟไม่หลอกหนูนะคะ’
‘ไม่หลอกสิคะ ก็พี่รักหนูมาลีนี่นา พี่จะหลอกหนูมาลีได้ยังไง พี่จะกลับมาหาหนูมาลีบ่อยๆ รอพี่นะคะ’
‘ค่ะ หนูจะรอพี่ไฟนะคะ จะรอพี่ไฟคนเดียว’
‘อย่างนั้นไม่ร้องไห้แล้วนะ หนูมาลีของพี่จะต้องตั้งใจเรียนด้วย โอเคไหม’
‘โอเคค่ะ หนูจะตั้งใจเรียน หนูจะรอพี่ไฟ’
เขาเกี่ยวก้อยสัญญากับมาลีก่อนจะจากไป เพราะคิดว่าทุกปิดภาคเรียนก็คงจะได้กลับมาเมืองไทย แต่ความจริงไม่ใช่เลย เขาอยู่ยาวจนเรียนจบปริญญาโทและยังอยู่ทำงานอีกหลายปีด้วยกัน เพราะเขาอยากเก็บเกี่ยวประสบการณ์ความรู้ในด้านการก่อสร้างของต่างประเทศมาใช้พัฒนางานของ ‘MHR GROUP’ ให้ดีมากขึ้น
เขากับมาลีก็ห่างกันไปตามระยะทางและระยะเวลา แต่ก็ได้รู้เรื่องราวของหล่อนกับครอบครัวผ่านทางพ่อบ้าง ได้รู้ว่ามาลีถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำเพราะพ่อแม่ของหล่อนเดินทางบ่อย จึงไม่อยากปล่อยให้ลูกสาวต้องอยู่คอนโดฯ เพียงลำพัง จนช่วงก่อนที่เขาจะกลับเมืองไทยก็เกิดเหตุไม่คาดฝัน เมื่อพ่อกับแม่ของมาลีประสบอุบัติเหตุที่ต่างประเทศเสียชีวิตทั้งคู่ ขณะที่มาลีนั้นเรียนอยู่มหาวิทยาลัยปี 2 และต้องใช้ชีวิตอยู่กรุงเทพฯ เพียงคนเดียว เพราะญาติพี่น้องนั้นอยู่ต่างจังหวัดกันหมด พ่อของเขาจึงรับอาสาที่จะคอยดูแลมาลีให้เอง
จนเขากลับมารับหน้าที่ CEO ที่ MHR GROUP พ่อก็บอกว่าเตรียมเลขาไว้ให้แล้ว และแค่เห็นชุดที่หล่อนสวม เขาก็แทบจะสบถออกมา เพราะเลขาที่คู่ควรกับเขาควรจะเป็นสาวสวย เอ็กซ์ เซ็กซ์แตก ไม่ใช่นักศึกษาฝึกงาน แต่เมื่อเห็นใบหน้าคุ้นเคย เขาก็อึ้งไปนิดหนึ่ง พยายามทบทวนว่าเคยเห็นเด็กสาวคนนี้ที่ไหนมาก่อน
หล่อนเป็นหญิงสาวร่างเล็กแต่มีรูปร่างที่สมส่วน มีเครื่องหน้าสะสวยจิ้มลิ้ม ตาโต ขนตางอนงาม ปากนิด จมูกหน่อย ผิวขาวอมชมพูดูสะอาดสะอ้านน่าทะนุถนอมไปทั้งเนื้อทั้งตัว หล่อนเหมือนตุ๊กตาที่มีชีวิต หญิงสาวหน้าตาแบบนี้ เขาไม่น่าจะลืมง่ายๆ ที่สำคัญ หล่อนปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวเขาขึ้นมา
เขาเชื่อแล้วว่า ‘ชุดนักศึกษา’ ของไทยเร้าใจว่าชาติใดในโลก เพราะชุดเรียบๆ ดูสุภาพนี้ ยามอยู่บนเรือนร่างเล็กแต่สมส่วน มันทำให้เขาอยากจับหล่อนอุ้ม!
แต่เพราะอะไรหลายๆ อย่างทำให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นไม่ได้โดยเด็ดขาด แม้เขาต้องฝืนสุดๆ ก็ตาม
มาลีไม่ใช่ผู้หญิงที่เขาจะแตะต้องได้ หากเขาเผลอทำรุ่มร่ามออกไป เงื่อนไขการผูกมัดก็จะเกิดขึ้นทันที เรียกได้ว่าเขารู้เท่าทันความคิดของพ่อ รู้ว่าพ่อรักและเอ็นดูมาลีมาก และอาจมากจนอยากได้เป็นลูกสะใภ้ ไม่อย่างนั้นคงไม่ส่งมาลีมาให้เขาถึงที่ ทั้งๆ ที่พ่อน่าจะรู้จัก ‘สันดานดิบ’ ของลูกชายตัวเองดี
- ผู้เขียน
