EP.26
“คุณแม่จ๋า... มานอนนี่เย็ว ตรงนี้ มามา คุณแม่จ๋า...”
มาลีพยักหน้ารับทั้งน้ำตาพลางเดินเข้าไปนอนอีกฟากหนึ่งของลูก
มะลิขยับตัวยุกยิก ตะแคงข้างกอดอัคนีเอาไว้ แต่มือป้อมๆ กลับรั้งแขนของมาลีให้กอด จึงกลายเป็นเด็กหญิงตัวน้อยนอนอยู่ตรงกลางระหว่าง ‘พ่อ-แม่’
มาลีกลั้นสะอื้น ไม่โต้เถียง ไม่ดึงดันอะไรอีก ในวันพรุ่งนี้เป็นต้นไป หล่อนจะปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามสถานการณ์จะนำพา หล่อนจะเผชิญหน้าไม่ว่าเขาจะต้องการหล่อนหรือต้องการแค่ลูก หล่อนก็จะไม่หลีกหนีอีกแล้ว จะเปิดอกคุยให้หมดเปลือก
ยามค่ำคืนของเดือนปลายฝนต้นหนาว ยิ่งดึกอากาศยิ่งเย็นจัด ทว่ามาลีกลับรู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน ยิ่งแนบชิดก็ยิ่งอุ่น แต่สัมผัสที่แนบชิดอยู่นี้กลับทำให้ดวงตาที่หลับพริ้มเบิกกว้างทันที เพราะอ้อมแขนที่กอดรัดหล่อนแนบแน่นอยู่นี้ ใครล่ะ...
ด้านหน้าของหล่อนคือมะลิที่นอนหลับปุ๋ย แต่คนที่นอนอีกฟากไม่อยู่ ใบหน้างามหันขวับมองคนที
