ตอนที่ 6
1011 คำ
EP.06
“จริงๆ แล้วอะ คุณไฟไม่น่าจะต้องรบกวนคุณมาลีเลยนะคะ นีน่าบอกแล้วว่าให้โทร.ยกเลิกเธอ คุณก็ไม่ยอม ดูสิคะ คุณมาลีเลยต้องแต่งองค์ทรงเครื่องเสียขนาดนี้”
“ไม่ใช่หรอกนีน่า คืนนี้ไม่ว่านีน่าจะมาหรือไม่มา มาลีก็ต้องมาอยู่แล้วล่ะ เพราะว่ามาลีมีเรื่องที่จะต้องคุยกับลูกค้าต่อ ใช่ไหมครับ คุณสัญชัย ที่คุยกันไว้เมื่อครู่ เดี๋ยวยังไงคุณสัญชัยแจ้งผ่านมาลีได้เลยนะครับ เดี๋ยวมาลีจะสรุปให้ผมเองว่าคุณสัญชัยต้องการอะไรเพิ่มเติมบ้าง”
“ได้สิครับคุณอัคนี ผมยินดีมากๆ เลยล่ะ”
สายตาของลูกค้าหนุ่มใหญ่ที่ทอดมองมาลีเปี่ยมไปด้วยแววยินดีบางอย่าง และมาลีเองก็รู้ตัว เพราะใบหน้าหวานจิ้มลิ้มนี้เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้ชายได้ เพียงแต่หล่อนไม่เคยคิดอยากจะดึงดูดสายตาใคร นอกจากเขาคนนั้นคนเดียว แต่เจ้านายก็เห็นเพียงหล่อนเป็นแค่เลขาฯ จริงๆ สินะ แม้กระทั่งในงานปาร์ตี้นี้ หล่อนยังต้องทำหน้าที่ไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
“อย่างนั้น เดี๋ยวเชิญคุณมาลีตรงนี้ดีกว่านะครับ เราจะได้คุยรายละเอียดกันก่อนงานเลี้ยงจะเริ่ม”
“ค่ะ”
มาลีรับคำแล้วเดินตาม พยายามจดจ่อกับหน้าที่ที่บอสของหล่อนมอบหมายมา เพื่อไม่ให้อายร้อนผ่าวมันพุ่งริ้วขึ้นที่หน่วยตาสวย ดังนั้นการเดินตามสัญชัยไปจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด เพราะก็เหมือนหล่อนเป็นส่วนเกินอยู่แล้วในค่ำคืนนี้
“คุณมาลีคงเช่าชุดมาแพง คุณไฟต้องจ่ายค่าเช่าชุดให้คุณมาลีด้วยนะคะ”
น้ำเสียงหวานๆ แสดงความเห็นใจดังตามมาให้ได้ยิน มาลีได้แต่ยิ้มเย็นไม่คิดจะหันกลับไปต่อปากต่อคำใด เพราะคงไม่มีประโยชน์อะไรอยู่แล้ว ไม่ว่าหล่อนจะเช่าชุดหรือซื้อมา ราคาแพงหรือถูก ก็ไม่มีประโยชน์สำหรับงานในค่ำคืนนี้ และไม่มีประโยชน์สุดๆ สำหรับอัคนี เพราะหล่อนก็แค่เลขาฯ
เจ้าของร่างเล็กที่เป็นจุดสนใจของผู้ชายแทบทุกคนในงาน ไม่ว่าหล่อนจะขยับกายหรือจะเดินไปทางไหนก็ล้วนมีแต่หนุ่มๆ ล้อมหน้าล้อมหลัง ในมือหล่อนมีนามบัตรปึกใหญ่ที่ชายหนุ่มแต่ละคนแนะนำตัว ซึ่งหล่อนก็ตอบรับไมตรีด้วยการพูดคุย แม้ทีท่านั้นจะดูว่าสุภาพ แต่กลับยิ่งเรียกความสนใจ ทั้งๆ ที่หล่อนยังอำพรางใบหน้าด้วยหน้ากากอยู่แท้ๆ แต่เสน่ห์ของหล่อนยังแพรวพราว
อาจเพราะเรือนร่างเล็กนั้นกลมกลึงสมส่วน อก เอว สะโพก ดูเข้ากันได้อย่างไม่น่าเชื่อ และรวมทั้งชุดเจ้าหญิงที่หล่อนสวมใส่อยู่นั้นดูบอบบาง อ่อนโยน น่าทะนุถนอม น่าสัมผัส แต่ด้านหลังกลับเว้าลึกมีเพียงผ้าบางๆ ปกปิด ทั้งหมดนั้นทำให้มาลีดูอ่อนหวานซ่อนเปรี้ยว น่าลิ้มลองได้มากมายอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน
น้ำลายที่สออยู่ในปากเวลานี้ บ่งบอกว่าเขาอยากละเลียดขนมหวานสีสวยนี้ให้ทั่วทั้งเรือนร่าง อยากรู้ว่าจะหวาน นุ่ม และอร่อยลิ้นได้ตามภาพเห็นหรือเปล่า
ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในอกคือความแปลกประหลาดที่ไม่เคยเกิดกับมาลีมาก่อน นั่นทำให้อัคนีมองร่างเล็กอย่างพิเคราะห์ จริงอยู่ว่าเขาเคยคิดนอกลู่นอกทางกับมาลีบ้างบางครั้ง แต่นั่นก็ได้สติมาย้ำเตือนว่า มาลีเป็นผู้หญิงที่เขาไม่ควรแตะต้อง.. หากยังไม่ถึงเวลา เพราะนั่นอาจทำให้เส้นทางความโสดของเขาถึงทางตัน
แต่ในวันที่เขาอิ่มตัว ซึ่งก็วางไว้อีก 5 ปีข้างหน้า หากเขาไม่มีใครและมาลียังโสด เขาจะพิจารณาเรื่องนี้อีกครั้ง เพราะมาลีไม่มีอะไรเสียหาย หล่อนเป็นคนที่พ่อเขาวางตัวไว้อยู่แล้ว หล่อนน่ารักน่าทะนุถนอมและควรค่าแก่การเป็นคู่ชีวิตและเป็นแม่ของลูกมากที่สุด
เรียกได้ว่ามาลีเปรียบเป็นดอกไม้แสนสวยที่ควรค่าสำหรับปักแจกันในบ้านของเขา หล่อนสวย อ่อนหวาน น่าดอมดม เหมือนกุหลาบสีชมพูกลีบบอบบาง ที่ต้องถนอมไว้ให้มาก หยิบจับต้องระมัดระวัง เพราะกลัวกลีบบอบบางจะชอกช้ำเสียหาย
แต่เวลานี้ร่างเล็กๆ นั้นกลับกระตุ้นให้เขาอยากกระชากหล่อนเข้าหา และมอบความร้อนแรงเข้าใส่จนสุดทาง
เขาอยากได้ผู้หญิงที่อยู่สุดสายตาในเวลานี้ ผู้หญิงที่แต่งแต้มเครื่องแต่งกายบนเรือนร่างเล็กๆ น้อยๆ ไม่ต้องมาก ไม่ต้องเปิดเผยแทบทุกจุด ทว่ากลับให้ความรู้สึกน่ามอง น่าชม น่าค้นหา และชวนจินตนาการสุดๆ
เขาก็แน่ใจว่าผู้ชายแทบทั้งงาน คิดเช่นเดียวกันกับเขา
“ดูว่าคืนนี้เลขาฯ ของคุณไฟจะฮอตนะคะ หนุ่มๆ มองกันตาเป็นมันเชียว อย่างนี้นีน่าแนะนำว่าคงต้องพาออกงานบ่อยๆ จะได้เป็นตัวขาย เจรจางานที่ไหนก็สำเร็จได้โดยง่าย”
“ไม่ได้หรอกนีน่า”
“ทำไมไม่ได้ล่ะคะ คุณไฟไม่เห็นเหรอคะ ใครๆ ก็พร้อมจะเจรจา นีน่าว่าดีซะอีก นี่ยังไงล่ะคะ เขาถึงว่าเวลาจะไปติดต่องานกับผู้ชายก็ควรจะใช้ผู้หญิงไปทำ และเวลาที่จะไปติดต่องานกับผู้หญิงก็ควรใช้ผู้ชายไปทำเหมือนกัน”
อัคนียังคงมองตรงไปที่จุดนั้น ใช่... เขาเห็นแล้วว่าผู้หญิงติดต่องานกับผู้ชายได้ดีจริงๆ เพราะหนุ่มๆ เหล่านั้นมีลูกค้าของเขารวมอยู่ด้วยหลายคน ทั้งคนหนุ่มและวัยเดียวกันกับเขา ก็อยากจะสานสัมพันธ์กับมาลีกันทั้งนั้น แต่ความร้อนวูบในอก ก็ทำให้เขาอยากจะกระชากมาลีออกมาให้พ้น ไม่อยากให้ใครมองหล่อนด้วยสายตาแบบนั้น เขาคือคนเดียวที่มองได้ ไม่ใช่เหรอ เพราะมาลีเป็นของเขา
- ผู้เขียน
