บทที่21

1068 คำ

“ถ้าหนาวก็เอาผ้ามาห่มสิ” นิลนาราแนะนำเสียงแข็งทั้งๆ รู้ว่ามาคอสไม่มีทางทำตามแน่ “กอดคุณนั่นแหละดีแล้ว ไม่เคยได้ยินหรือยังไงที่เขาว่าหนาวเนื้อห่มเนื้อถึงหายหนาว และถ้าให้ดีเราสองคนต้องกอดกันโดยไม่มีเสื้อผ้ามาเกะกะด้วย” มาคอสเอ่ยตอบพร้อมกับยิ้มกริ่ม ชักจะอยากทำตามที่เอ่ยบอกไปซะแล้ว “เราถอดเสื้อกันเลยดีไหม ผมสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้คุณต้องเผชิญกับความหนาวแม้นาทีเดียว” “ก็บอกแล้วว่าไม่หนาว” “แต่ผมหนาว...หนาวไปทั้งหัวใจและต้องได้กอด ได้รักคุณเดี๋ยวนี้ด้วย” “คุณมาคอส!” นิลนาราตวาดห้าม แต่แล้วก็ต้องเบิกตากว้างสูดปากด้วยความลืมตัวเมื่อรับรู้ได้ถึงปลายนิ้วแข็งแกร่งที่คืบคลานเข้ามาในชุดนอนก่อนจะกดเคล้นคลึงทั่วดอกไม้สวาทแล้วสอดแทรกเข้าไปสัมผัสกับติ่งสวาทสะกิดรัวไล้ให้เธอต้องเสียวซ่านและครวญครางออกมา “โอ้วว...คุณ...มาคอส...” “ผมอยากรักคุณแล้วเพิร์ล...โอ้วว...ผมจะสอนท่ารักท่าใหม่ให้คุณ”

อ่านด้วยแอป

ดาวโหลดโดยการสแกนรหัส QR เพื่ออ่านเรื่องราวมากมายฟรี และหนังสือที่ได้รับการอัปเดตทุกวัน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม