วันนี้เป็นที่ผมมีเรียนตั้งแต่เช้าลากยาวมาจนถึงตอนเย็นผมกลับมาถึงห้องก็ประมาณหกโมงเย็นแล้ว และเมื่อเข้ามาก็พบว่าเวย์กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ผมจึงไม่ได้ชวนคุยหรือรบกวนอะไรเขา ผมก็นอนกลิ้งไปมาบนเตียงนอนพร้อมกับเลื่อถ่โทรศัพท์อยู่อย่างนั้นจนฟ้าด้านนอกเริ่มจะมืดค่ำ
" เวย์กินอะไรยังเนี่ย เราเห็นนั่งอ่านตั้งแต่เรากลับมายังไม่พักเลยนะ " ผมที่เห็นว่าเวย์ดูอ่านหนังสือหนักเกินไปเลยเอ่ยถามขึ้นมา
" ยังเลยบาร์ วันนี้เรากลับมาอ่านหนังสือตั้งแต่ตอนบ่ายแล้วนี่ก็ใกล้จะจบแล้วล่ะ " ถ้าผมจำไม่ผิด ผมเคยเห็นตารางเรียนของเวย์วันนี้เรียนถึงแค่ช่วงบ่าย งั้นก็แสดงว่าว่าเขากลับจากเรียนมาก็อ่านหนังสือต่อเลยสินะ
" แล้วนายจะกินอะไร เดี๋ยวเราสั่งมาพร้อมกัน "
" บาร์กินเลยครับ วันนี้เรารู้สึกไม่หิวอะไรเลย " วันนี้เวย์ดูตั้งใจอ่านหนังสือเป็นพิเศษและดูเคร่งเครียดมาก ๆ สงสัยว่าคงจะเข้าใกล้ช่วงสอบละมั้ง
" ไม่เอาสิ ถ้านาย
