นิวเยียร์ที่เดินตามหลังเข้ามาในห้องก็ใช้มือผลักประตูให้ปิดลง แล้วเดินหน้าเข้าหาชายหนุ่ม ส่งมือเล็กทั้งสองข้างจับที่เสื้อสูตบริเวณแผงอก แล้วดันคนตัวสูงจนแผ่นหลังแนบชิดติดกับผนัง
“เมาเหรอครับ พี่ไปส่งกลับห้องนะ”
“ไม่เมาค่ะ” นิวเยียร์เอ่ยด้วยน้ำเสียงยานเล็กน้อย ดวงตาคู่หวานช้อนสายตาขึ้นมองคนตัวสูงด้วยสีหน้าจริงจัง
“น้องนิวเยียร์มีอะไรรึเปล่าครับ พี่ว่าเราไปนั่งคุยกันที่โซฟาดีไหม”
“ไม่ค่ะ พี่ต้องตอบมาก่อน ที่บอกว่าหนูเป็นผู้หญิงของพี่หมายความว่าไง” เธอจำคำนั้นได้ดี คำที่เขาบอกกับผู้ชายตัณหากลับคนนั้น
“เอ่อ ถ้าเป็นเรื่องนั้นไม่มีอะไรครับ พี่เห็นเราถูกบังคับให้ดื่มเหล้าเลยพูดไปแบบนั้น ถ้าน้องนิวเยียร์ไม่ชอบ พี่ขอโทษนะ”
เขาอาจจะคิดน้อยไปที่เอ่ยออกไปแบบนั้น เขาก็แค่อยากปกป้องเธอ ถ้าไม่บอกว่านิวเยียร์เป็นอะไรกับเขา ชายคู่ค้าคนนั้นไม่ยอมปล่อยมือจากเธอแน่
“ไม่ค่ะ ไม่ต้องขอโทษ แต่พี่ต้องรับผ
