“น้องห้า เหตุใดถึงมีสีหน้าเช่นนั้น หรือว่าหิวมากจนทนไม่ไหว พี่เห็นเจ้าแอบกลืนน้ำลายลงคอด้วย!” เตียวหยวนหยวนเอ่ย แล้วมองไปยังน้องสาวต่างมารดาของตน
“ฮึ ข้าเพียงแค่ประหลาดใจที่พี่สามหายเร็วเหลือเกิน และยังช่วยทำสิ่งเหล่านี้ได้อย่างน่าสนใจ แต่ไม่รู้ว่าสวยเพียงแต่รูปหรือไม่ ดูแล้วคงจะมีเพียงความหวาน และเผ็ดเท่านั้น”
“โถ น้องห้า... พี่ไม่ขอปิดปัง ทุกอย่างที่ทำขึ้นล้วนอยู่ในสายตาของทุกคน โดยเฉพาะหมากับแมวที่วิ่งไปแอบดูพี่ทำอาหารในโรงครัว ฮิ ๆ ๆ ” เตียวหยวนหยวนเอ่ยจบก็หัวเราะคิกคักท้ายประโยค น้ำเสียงนางฟังดูก็รู้ว่าแสร้งทำ
“อย่างไร ข้าต้องขอบคุณพี่สามที่ช่วยเป็นธุระ ทำอาหารพวกนี้ เอาล่ะ...ขอเวลาส่วนตัวกับเพื่อนๆ หมดหน้าที่ของพี่แล้ว” ทั้งที่เอ่ยปากไล่ส่งไปตรงๆ แต่เตียวหยวนหยวนกับยิ้มในสีหน้า ดวงตาสวยคมเฉี่ยวของนางเกิดประกายวาบ ในพริบตานั้นที่เตียวเยว่ซือได้เห็น นางถึงกับต้องผงะถอยหลังไปสองก้
