ยามรัก

ยามหล่อ2

พออาคมเข้าไปในบ้าน แพทตี้ยื่นสายยางส่งให้เขา พอดีในจังหวะที่อาคมเผลอมองความสวยน่ารักของเจ้าของบ้าน แทนมองสายยางที่เธอยื่นมามาให้ เขายื่นมือไปรับโดยไม่ได้มอง สายตามัวแต่จ้องมองความสวยเซ็กซี่ ดูท่าเธอจะเร่าร้อนมากเลยทีเดียว เสื้อผ้าบนตัวเธอตัวเล็กตัวน้อยช่างตัดคงประหยัดผ้า รู้สึกชอบอากาศประเทศไทยมีถึงสามฤดู ร้อน ร้อนมาก ร้อนมากที่สุด จึงไม่ต้องใส่เสื้อผ้าหลายชิ้นมิดชิด ใส่แบบนี้น่ารักเป็นบ้า เขาตื่นเต้นอยู่ในอกจนแทบทะลัก

“ว๊ายยยย !! คม” น้ำพุ่งออกจากจากสายยางฉีดใส่เจ้าของบ้าน กระเซ็นกระสาย จนเธอต้องกระโดดกระย่องกระแย่งหนีน้ำที่พุ่งสาดใส่ตัวเธอ

“โอ๊ะ !! ผมขอโทษครับคุณแพทตี้” ในจังหวะสติมาอาคมเปิดตามองหญิงสาว กล่าวขอโทษลุแก่ความผิด เขาเพลินเกินไปจนไม่มีความสามารถในการควบคุมสติ เพื่ออยู่กับการรดน้ำต้นไม้ ด้วยเห็นเจ้าของบ้านน่ามองกว่าดอกไม้ ต้นไม้

“ดูสิคมฉันเปียกหมดเลย ปิดน้ำเร็วปิดน้ำซะ” ฝ่ามือบางยกมือป้องสายน้ำพุ่งพรวดๆ

โอยยยย แม่เจ้าเธอไม่สวมยกทรง นมขนาดใหญ่ ที่เขาเห็นนอกรั้ว ตอนนี้โดดเด่นอูมอวบอวดความสวยทิ่มตายามหนุ่ม ใกล้แค่มือเอื้อมจริงๆ ใกล้มาก ใหญ่มาก อย่านะเว้ย เลือดกำเดาห้ามไหล เดี๋ยวไก่ตื่น มือกร้านงานสั่นสะท้านอยากเหลือเกิน อยาก...จับ มือที่ถือสายยางร้อนยิ่งกว่ากำถ่านติดไฟ ในจังหวะนั้นอาคมคิดบางอย่างขึ้นได้ แทนที่จะช่วยหญิงสาว เขากลับฉีดน้ำใส่เธอจนเปียกโชกมากขึ้น

“อ๊ายยย คมนายทำบ้าอะไร ดูสิฉันเปียกหมดเลย” หญิงสาวกางแขน โวยวายในสภาพร่างกายเสื้อผ้าเปียก ไปถึงเส้นผมลู่เปียกน้ำ

“ผมขอโทษ คือผม คือ...” อาคมทิ้งสายยางถอดเสื้อยาม ไปคลุมให้กับหญิงสาว เขาไม่รู้จะทำอย่างไร ถ้าเธอโวยวายไปฟ้องหัวหน้ายาม เขาเป็นได้ตกงาน ไม่ได้เห็นหน้าสวยๆ นมใหญ่ หอยอูมๆ ของเธอเป็นแน่ อาหารตา อาหารหัวใจก็พลอยหมดไปด้วย

ครั้นพอยามหนุ่มหล่อถอดเสื้อ ไม่น่าเชื่อเขาจะหุ่นดี เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแห่งความเป็นผู้ชาย เต็มเปี่ยมไปด้วยความน่ามอง น่าสัมผัส แตะต้อง และก็น่ากินสุดๆ ภายใต้สีผิวแทน หล่อล่ำ น่าปล้ำได้ร้ายกาจอย่างนี้ แววตาแพทตี้หยุดอยู่ตรงหน้าท้องลอนกล้ามสมบูรณ์สวยงามที่สุดของยาม ไม่เชื่อว่าเขาคือยาม เขาเป็นหนุ่มผู้ใช้แรงงาน มากกว่าใช้สมองในการทำงาน แม่เจ้า...!! เด็ด สุดๆ เมื่อคิดเกินงามก็กลัวเสียจริตหญิง เสแสร้งเบี่ยงหน้าหนีมองต้นไม้ ดอกไม้ ด้วยอาการเสียดาย

“ผมจะไถ่โทษความผิดได้อย่างไรครับคุณแพทตี้”

“ฉันขอตัว” แพทตี้เบี่ยงตัวเดินเข้าบ้าน ชายตากลับมาหายามหนุ่ม บนตัวเขามีแค่กางเกงสีกรมท่าปกคลุมเท่านั้น ส่วนเธอเปียกอย่างกับสุนัขตกน้ำคลอง

อาคมพบว่าสายตาคู่นั้นไม่ได้โกรธ แต่คล้ายจะเชิญเข้าบ้าน ลองก้าวช้าๆ ไปหยุดตรงหน้าประตู แอบมองเธอผ่านขอบประตู “ผมต้องทำยังไง ให้คุณแพทตี้หายโกรธครับ” กลัวเธอไม่ยอมคุยด้วย ไม่น่าเลย เสียสติไปแล้วแน่ๆ บ้าจริงสติหลุดไปได้ยังไง แค่เห็นหัวนม เห็นนมอวบๆ ไม่ใช่แค่นมสิหอยเธอยังอวบอูมน่ากินน่าลงลิ้นเลียหนักๆ เขาหายใจติดๆ ขัดๆ ตั้งแต่เห็นอยู่นอกรั้ว ไม่นึกว่านั้นคือของจริง แล้วนึกภาพตัวเองลงลิ้นดูดติ่งนุ่ม ระหว่างกลีบหอยกาบอวบนั้นคงได้เหมือนขึ้นสวรรค์

“ไม่รู้สิ” หญิงสาวตอบ พร้อมกับชายตาเย้ายั่ว แสงพราวระยับราวกับคิดเข่นฆ่าผู้ชายที่มองให้ตายดับ ด้วยความอนาถ

เอาไงดีวะไอ้คม มึงคิดสิ อาคมกำลังสับสน ใช้ความคิดหนักหน่วง สายตาแบบนั้น ไม่ใช่สายตาคนกำลังโกรธ แล้วมันหมายถึงอะไร เชิญเหรอ เชิญเข้าบ้านใช่ไหม ใช่หรือไม่ คำถามที่กำลังหมุนวนในหัวอาคมยามหล่อ พ.ศ. นี้

แพทตี้เช็ดเนื้อเช็ดตัว โยนเสื้อยามสีฟ้าแขนสั้นทิ้งลงพื้น ทอดกายนั่งลงยกเท้าวางบนเก้าอี้อีกตัว ค่อยบรรจงเช็ดช้าๆ เริ่มต้นตั้งแค่โคนขาเนียนมาก ฉ่ำขาวเลื่อยลงไปตามเรียวขาสลักเสลาเรียวสวย เช็ดขึ้นลงช้าๆ

“คมเช็ดให้ฉันหน่อยสิ ฉันเช็ดด้านหลังไม่ถนัด” มือน้อยยื่นผ้าไปให้ยามหนุ่มที่ยังยืนจดจ้องๆ อยู่หน้าประตู

“อ๋อ...ให้ผม...เช็ดหรือครับ” อาคมตอบรับเสียงสั่นขยับก้าวเข้ามาในบ้าน ราวกับขาแช่น้ำแข็ง เมื่อเห็นการเช็ดเนื้อตัวอย่างละเมียดด้วยมือเล็กบอบบางน่าจูบ ยามหนุ่มหล่อ รับผ้ามาจากมือหญิงสาวพร้อกมับพกพาอาการสั่นสู้ แอบมองเธอมากกว่าจะกล้ามองตรงๆ

“มองด้วยสิเวลาเช็ด ถ้าไม่มองจะเช็ดถูกที่ไหมล่ะ” เธอสั่งพร้อมยื่นเรียวขาพาดหัวเข่ายามหนุ่มนั่งคุกเข่า

“ครับ” เขารับปากจะมอง แต่พอมองที่ไรรู้สึกอาการปวดของแข็งในกางเกง อาคมเช็ดช้าๆ ขยับขึ้นไปตามเรียวขา กระทั่งถึงโคนขา อีกนิดก็จะถึงหอยกาบใหญ่ของเธอ เขาชะงักมือไม่กล้าเช็ดต่อ

“เช็ดต่อสิ ฉันเปียกไปทั้งตัว จะหยุดเช็ดทำไม ตรงนี้ก็แฉะช่วยเช็ดให้ด้วย” สายตามองลงไปตรงระหว่างขา

“เช็ดหอย” หอยเธอแฉะเขาอยากเช็ดอย่างอื่นด้วย ไม่อยากใช้ผ้าเช็ด “เช็ดหอยไม่ใช้ผ้าเช็ดได้ไหมครับ” อาคมกล้าๆ กลัวๆ ส่งคำถามออกไป

“ปกติคมใช้อะไรเช็ดหอยแฉะ”

อาคมไม่ตอบแต่ใช้นิ้วแหวกกางเกงตัวจิ๋วรัดรูปรัดหอย จนแยกกลีบฝาหอยกาบใหญ่ออกจากกันแดงแจ๋นางเช็ดด้วยลิ้นร้อนฉ่ำ

“คุณแพทตี้ช่วยกางขาออกกว้างๆ หน่อยครับ ผมจะได้เช็ดได้ถนัด” ลงลิ้นไม่สะดุด ยามหล่อสั่งเสียงสั่น สายตาจับจ้องดวงหน้าหวานที่เริ่มแดงซ่านน่ามอง

“คมว่าฉันจะต้องอ้ากว้างแค่ไหน คมถึงจะเช็ดได้สะดวก”

“พาดบ่าผมก็ได้ครับ” ไม่หนักหรอกคนตัวเล็กบอบบางหุ่นดีอย่างแพทตี้ ให้แบกยังไหว

แพทตี้ทำตามยามหนุ่มหล่อบอก หอยกาบใหญ่จึงอยู่ใกล้ใบหน้าอาคมแค่ปลายลิ้น เขาแหวกกางเกงเบี่ยงออกจากความแฉะของหอย เพื่อจะได้เช็ดง่ายๆ ในท่าพาดเรียวบนบ่า ก้นงอนนั่งบนเก้าอี้หมิ่นเหม่

อาคมแลบลิ้นหมายใช้ลิ้นช่วยเช็ดความแฉะ หรือจะเพิ่มความแฉะเข้าไปอีก

“อ๊ะ...” แพทตี้ครางเสียงหวาน สีหน้าบิดเบี้ยว เพียงแค่ปลายลิ้นยามหล่อ แตะลงกลีบดอกไม้ ที่เปียกเพราะน้ำประปาหรือเพราะน้ำผึ้งของเธอไหลออกมากันแน่

“คุณแพทตี้เป็นอะไรไปครับ” เขาแกล้งถาม

“ไม่จ้ะไม่เป็นอะไร เช็ดต่อเถอะ อย่าหยุดเช็ดนะ” จะกลั้นความเสียวไว้ได้อย่างไร เรียวขาเนียนสั่นสะท้านอยู่บนบ่าแกร่งของเขา รูปร่างอาคมดีเยี่ยมยอด แข็งแรงสมชายเกินจะกล่าว

อาคมลากลิ้นขึ้นแล้วลง หมายเช็ดความแฉะให้กับลูกบ้านสาว ยิ่งเช็ดยิ่งลากไล้ ยิ่งเพิ่มความแฉะ คราวนี้จึงใช้นิ้วเข้าไปช่วย แยงๆ เข้าไปด้านในเพื่อสำรวจความเปียกชื้น ให้ตายเถอะด้านในของเธอแน่นหนึบหนีบนิ้วเขาดีเยี่ยม คราวนี้ชายหนุ่ม จึงต้องชักออกชักเข้า พร้อมกับใช้นิ้วนวดคลึงติ่งกาบหอยใหญ่

“อ่า...อ๊ะ...อาคม อา...คม” หล่อนดิ้นพล่าน ราวกับปลาโดนทุบหัว หรือไม่ก็ไส้เดือนโดนน้ำร้อนลวก

ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างขาวผ่องราวกับอาบน้ำนมมาทั้งชีวิต เนียนขาว สะอาดหอมมาก ยกขึ้นไปวางบนโต๊ะอาหาร เธอใช้ส้นเท้ายันโต๊ะเอาไว้ แยกเรียวขาถ่างออกกว้าง เพื่อให้อาคมใช้ลิ้นเช็ดคราบน้ำ แต่เพิ่มคราบน้ำผึ้งมาแทน ยิ่งเขาลากลิ้นเพื่อเช็ด ยิ่งเขาซอกซอนนิ้วเข้าไป เธอแทบหมดลมหายใจ หัวใจดวงน้อยๆ เต้นเร่าๆ นับจังหวะไม่ถูก

เขาไม่เพียงปัดป่ายปลายลิ้น ซอกซอน แทงแหย่ด้วยนิ้วแข็งแรงทั้งสอง กลับลามไปถึงการดูดบ้าง เม้มบ้าง ซ้ำนิ้วโป้งก็ยังบ้าดีเดือด ก่อกวนติ่งของเธอด้วยการบดขยี้ถูไถ นวดเฟ้นด้วยปลายนิ้วโป่ง ไม่ร่านหาของแข็งก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร

“คมเช็ดหอยให้ฉันจริงๆ หรือ”

“เช็ดสิครับ ผมเช็ดของผมแบบนี้”

“อืม...ทำไมมันเสียวจัง”

“ดีไหมครับเช็ดหอยแบบนี้”

“อุ้ย...ดี...มั้ง” เธอไว้เชิงตอบเลี่ยงๆ

“จะให้ผมหยุดหรือเปล่าครับคุณแพทตี้ ขาคุณสั่นมาก แถมติ่งคุณก็สั่นด้วย”