“หมดแรงแล้วละสิอีตาบ้า” ถามด้วยเส้นเสียงขาดห่วง เหนื่อยเกือบตายเขากระแทกลงมารุนแรงเสียวกระสันได้ใจ
“พักผ่อนเถอะ ผมขอโทษที่ทำคุณเหนื่อย” เขาเองก็เหนื่อยแต่เพราะความต้องการในตัวเธอ ไม่พอเพียงจึงต้องตักตวงไปต่อ แล้วตอนนี้เขาก็ยอมรับว่าอิ่มหมีพีมันสมใจอยาก
เธอไม่ได้ฟังประโยคสุดท้ายจากเขา หลับพริ้มไปพร้อมกับความสุขทางกายที่ยุติลงในรอบที่ห้า คนบ้า...เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน แต่เธอก็มีความสุขร่วมกันกับเขา
ในสองวันต่อมา แพทตี้วิ่งออกจากห้องน้ำ มาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มนั่งดื่มกาแฟ อยู่ระเบียงกว้างหน้าบ้าน ด้วยอารมณ์ชื่นบานสุดจะเก็บไว้คนเดียว
“คุณ...คุณ...โอ๊ยยย แพทไม่ได้ฝัน ไม่ได้ฝัน ช่วยตบแพทหน่อย” เธอยืนกรีดร้องใบหน้าเปี่ยมความสุข ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตัวเองคาดหวัง จะมีวันเป็นจริง
“เกิดอะไรขึ้นที่รัก” ชายผู้นั้นตะโกนถาม ตอนเห็นแพทตี้กำลังเสียสติ ยิ้มไปร้องไห้ไป พอๆ กับคนบ้า ในมือถืออะไรสักอ
