“อ๊ะ...อา...อา...อา...อ๊ายยยย...ไม่ไหว โอววว ไม่ไหว ซี๊ด...แพท...จะ...จะ...ถึงแล้วรัถ” คราวนี้แพทตี้ยอมเหนื่อยขาดใจตาย เมื่อความสุขกระสันกำลังมาเยือน บรรยากาศด้านนอกรถมืดบางส่วน บางส่วนสว่างจากแสงไฟนีออนส่องทางในลานจอดรถ รถคันหนี้โช๊คดีแหนบแข็ง ไม่อย่างนั้นคงได้จากแรงกระแทก โยกโยนโจนทะยานเข้าหากันอย่างเร่งรีบทั้งสองคน
“อีกนิด อีกนิดแพท โอ้วววว สุดยอดมาก” เป็นเวลาเร่งรีบเพื่อตักตวงความสุข เมื่อนอกรถสหรัถเห็นไกลๆ กำลังมีคนเดินตรงมาทางนี้ “ถ้าไม่อยากโดนเห็นที่รักต้องเร่ง ผมจวนแล้ว”
“แพท อ๊า...อา...ถะ...ถึงแล้ว” ร่างบอบบางเอนไปด้านหลัง ภายในตอดรัด บีบแน่นรอบอาวุธปืน รู้สึกถึงการกระตุก พร้อมกับความอุ่นที่ถูกฉีดพ่นใส่ “คุณปล่อยใส่ฉันรู้ตัวไหม”
สหรัถเผลอตัวดึงอาวุธออกจากถ้ำลื่นด้วยหยาดน้ำผึ้งไม่ทัน “ไม่น่ามีอะไรน่าที่รัก” ไม่โชคร้ายขนาดนั้นมั้งเขาเชื่อแบบนั้น
“จะคอยดู” หญิงสาวที่สมอ
