บทที่ 17

1192 คำ

ระหว่างที่คมธรรมและมัลลิกากำลังส่งรักกันในห้องน้ำแคบๆ นั้น ในงานเลี้ยงก็กำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน วันนี้นักร้องที่เป็นคนมอบความสุขเป็นหมูและเข้ม โดยมีสัตวแพทย์หนุ่มหล่อใจดีอย่างดิศรณ์ทำหน้าที่ตีกลองเหมือนเดิม เวลาเริ่มเดินไปรวดเร็ว ความสุขในค่ำคืนนี้จบลงเมื่อทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้านไปพักผ่อนเพื่อที่จะได้ทำงานในพรุ่งนี้เช้าต่อ คนงานที่ชอบดื่มก็ยังนั่งดื่มเหมือนเดิม “หมอเปอร์...เพื่อนของเราหายไปไหน แล้วหนูเพื่อนด้วย ไปเข้าห้องน้ำไม่กลับมาเลย” ปรียาวรรณถามเพื่อนลูกชายที่ลงมาจากเวที “ก็ไปด้วยกันอย่างที่คุณแม่เห็นแหละครับ ป่านนี้คงกลับกันแล้วครับ” “พ่อกลัวแต่เพื่อนเราจะทำอะไรหนูเพื่อนน่ะสิไม่ว่า รายนั้นยิ่งอันตรายอยู่ด้วย” คมศรเอ่ยอย่างรู้จักลูกชายดี “ไม่หรอกครับคุณพ่อ ไอ้หอยมันไม่ทำอะไรคุณเพื่อนหรอกครับ” “จะแน่ใจได้ยังไงลูก ก็สายตาของลูกชายแม่น่ะจ้องจะจับกดหนูเพื่อนตลอดเลย แม่ล่ะกลัวจริ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม