การเปลี่ยนแปลงที่นำไปสู่การเริ่มต้น (แต่งงาน) #2
844 คำ
“เอ่อ… นายท่านคิดดีแล้วใช่ไหมครับ สัญญาฉบับนี้จะมีผลทางกฎหมายนะครับ”
“ฉันคิดดีแล้ว พวกนายก็เซ็นเป็นพยานแล้วเอาเอกสารไปทำให้ถูกต้อง พรุ่งนี้เช้าเก้าโมงทนายของท่านดำรงจะเดินทางมาที่นี่เพื่ออธิบายทุกอย่างให้หนูพายฟังเอง” อันเดรบอกก่อนจะเอนหลังพิงเก้าอี้หนังตัวใหญ่อย่างครุ่นคิดถึงสิ่งที่ตัวเองกำลังตัดสินใจทำ เขาไม่รู้เลยว่าอนาคตข้างหน้าสัญญานี้อาจจะผูกเขาเอาไว้กับเธอตลอดไป
เมื่อพระพายเข้ามาในห้องนอนกว้างเธอก็เห็นเตียงนอนหนานุ่มหลังหนึ่ง เด็กสาวทิ้งตัวลงนอนและผล็อยหลับไปทันที แต่แล้วก็ต้องผวาเฮือกสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนเช้าตรู่ แสงตะวันทอแสงลอดผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามาในห้อง เด็กสาวหายใจหอบเพราะฝันร้ายว่าตนได้สูญเสียคุณปู่ผู้เป็นที่รักไป จากนั้นแก้มนวลก็เปียกปอนไปด้วยหยาดน้ำตาเมื่อพบว่ามันคือความจริงที่เธอพยายามหลอกตัวเอง…
เธอสูญเสียคุณปู่ไปแล้วจริง ๆ !
เสียงร้องไห้โฮของเธอทำให้ผู้ที่อยู่ด้านนอกได้ยิน หลังจากสิ้นเสียงเคาะประตูสามครั้ง หญิงวัยกลางคนท่าทางใจดีก็เดินเข้ามาหาเธอ
“คุณหนูตื่นแล้วเหรอคะ เดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะคะ คุณท่านบอกว่าถ้าคุณหนูพร้อมให้ป้าพาคุณหนูไปหาที่ห้องทำงานค่ะ”
“เอ่อ…” พระพายพยายามควานหาเสียงของตนเองที่ขาด ๆ หาย ๆ พร้อมทำท่าทางงุนงง ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรต่อไป
“ป้าชื่อป้าจวนนะคะ เป็นแม่บ้านในคฤหาสน์ของคุณท่านอันเดรค่ะ” ชื่อนั้นคุ้นหูพระพายขึ้นมาทันที พลันความทรงจำทั้งหมดก็หลั่งไหลย้อนคืนมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่เอ่อล้นปนเสียงสะอื้น แม่บ้านวัยกลางคนมองเด็กสาวพร้อมยิ้มให้เบา ๆ ก่อนที่จะบีบมือบางอย่างให้กำลังใจ “ป้าจัดเตรียมน้ำอุ่นและเสื้อผ้าไว้ให้แล้ว คุณหนูรีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะค่ะ ถ้ามีอะไรก็เรียกป้าได้เลยนะคะ”
ป้าจวนค่อย ๆ ประคองตัวของพระพายให้ลุกขึ้นนั่ง เมื่อคืนหลังจากอันเดรนายใหญ่ของคฤหาสน์แห่งนี้พาเด็กสาวกลับมา เขาก็สั่งการไปยังทุกคนทันทีว่าเธอคือคุณหนูนายอีกคนของคฤหาสน์หลังนี้โดยเป็นรองแต่เพียงเขาเท่านั้น ดังนั้นทุกคนต้องดูแลคุณหนูคนใหม่ของคฤหาสน์ซาโกเยฟคนนี้ให้ดีที่สุด
พระพายจัดการธุระส่วนตัวและสวมชุดเดรสสีดำยาวถึงน่องตามที่ป้าจวนจัดไว้ให้ มันพอดีกับตัวเธออย่างไม่น่าเชื่อ แม้จะยังคงโศกเศร้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างหนักหนา ทว่าเด็กสาวก็อยากรู้ว่าชีวิตของตนจะเป็นอย่างไรต่อจากนี้
แม่บ้านวัยกลางคนนำเสนอมื้ออาหารเช้าให้เธอ แต่ตอนนี้เธอไม่มีความอยากอาหารใด ๆ จึงบอกให้หล่อนพาเธอไปพบกับเจ้านายของหล่อน
พี่อันเดรคนนั้น…
“แต่ง… แต่งงาน!” พระพายร้องออกมาด้วยความตกตะลึง ใบหน้าของเธอตอนนี้คงดูตลกไม่น้อยเพราะกำลังตกใจกับเนื้อหาของพินัยกรรมที่ระบุเรื่องการแต่งงานไว้อย่างชัดเจนทั้งที่เธอเพิ่งจะมีอายุเพียงสิบเจ็ดปีเท่านั้น เธอฟังคำอธิบายจากคุณลุงทนายทั้งหมดจนครบถ้วนและจับใจความได้ว่า ถ้าหากคุณปู่ดำรงเป็นอะไรไป เธอจะต้องอยู่ในความดูแลของอันเดร แคนเชลสกี้ ซาโกเยฟ ซึ่งเขาจะมีอำนาจในการดูแลเธอได้ผ่านการแต่งงานเท่านั้น
ดวงตาสีน้ำตาลสั่นเครือค่อย ๆ เหลือบมองชายหนุ่มร่างสูงใหญ่สัญชาติยุโรปที่นั่งอยู่เบื้องหลังโต๊ะทำงานไม้สักสีน้ำตาล อันเดรสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวและกางเกงสแล็กสีดำสนิท ทับด้วยเสื้อสูทสีเดียวกัน
นี่เธอต้องแต่งงานกับผู้ชายคนนั้นเหรอ!
“แต่… แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงคะ หนูพายยังเด็กอยู่เลย” พระพายเอ่ยออกไปอย่างไร้เดียงสา หากแต่ภายในใจนั้นเต้นโครมคราม เธอหลบดวงตาสีฟ้าที่จ้องมองมาตรง ๆ เพราะมันพานทำให้พวงแก้มของเธอเห่อร้อน
“เอกสารทั้งหมดเกี่ยวกับการแต่งงานในผู้เยาว์ของคุณหนูพระพาย คุณท่านดำรงได้จัดเตรียมไว้แล้วครับ ส่วนทางคุณอันเดรมีเงื่อนไขเพิ่มเติมเล็กน้อยที่จะแจ้งกับคุณหนูด้วยตนเองทีหลัง” ทนายปรีดาเอ่ยอย่างนิ่งขรึม “ตอนนี้รอบตัวของคุณหนูเต็มไปด้วยอันตราย เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รถกระบะที่ชนคุณท่านดำรงก็ถูกพบว่าระเบิดไปแล้ว ตัวรถไหม้เสียหายและคนขับก็เสียชีวิตด้วยเช่นกัน คุณท่านฝากฝังคุณหนูไว้กับคุณอันเดรก็เพื่อความปลอดภัยของคุณเองนะครับ”
- ผู้เขียน
