"สวัสดีครับ คุณพ่อ คุณแม่"
ณัฐวรรธณ์ยกมือไหว้พ่อตาแม่ยายด้วยอาการเกร็งอย่างคนที่มีความผิดติดตัว
"ไหว้พระเถอะ มากันซะค่ำเลย ตกลงกินข้าวเสร็จแล้วนอนค้างกันที่นี่ซักคืนนะ "
ผู้เป็นบิดาเป็นผู้เอ่ยชวนขึ้นมาก่อน
"พ่อคะ วรรธณ์เค้างานเยอะคงนอนค้างที่นี่ไม่ได้หรอกค่ะ"
รีบปฎิเสธแทนณัฐวรรธณ์เพราะแต่ก่อนเขาไม่ค่อยจะชอบอยู่บ้านเธอนานนัก เนื่องจากอาการวัวสันหวะกลัวว่าเธอจะมาฟ้องอะไร เพราะเรื่องที่ณัฐวรรธณ์ทำร้ายจิตใจเธอให้เจ็บปวดนั้นมีมากมาย
"ได้สิครับคุณพ่อ ค้างที่นี่สักคืนก็ดีเหมือนกัน"
ทำหน้านิ่งตอบ วีธราแอบเบ้ปากใส่เขาไม่ได้
'รับบทเป็นลูกเขยผู้แสนดี'
"หืม เห็นมั้ย แล้วไปคิดแทนตาวรรธณ์ เราน่ะ ไม่มานอนค้างที่บ้านหลายวันแล้วนะ"
"แม่ขา งั้นวีวี่ย้ายกลับมาอยู่บ้านดีมั้ยคะ?"
พูดทีเล่นทีจริง แต่ถ้าณัฐวรรธณ์อนุญาตก็คงจะมาอย่างไว
"จะย้ายมาได้ยังไง แต่งงานแล้วก็ต้องอยู่กับสามีเป็นครอบครัวสิลูก"
