“กัดทำไมครับ เป็นหมาเหรอ” คิมหันต์รู้สึกเหมือนคำนี้ยี่หวาจะเคยพูดกับเขาแล้วครั้งนึง ตอนที่เขาชอบฝากรอยเขี้ยวไว้บนผิวขาวเนียนของเธอ
“สมน้ำหน้า เวรกรรมตามสนอง” ยี่หวายิ้มอย่างสะใจ ก้มหน้าอ่านเอกสารต่อเงียบๆ ปล่อยให้ตัวตนของคิมหันต์เป็นอากาศอีกครั้ง เพราะหมดหนทางจะไล่เขาแล้ว
“เพิ่งรู้นะ ว่ามีเชื้อสายของคนใหญ่คนโต”
คิมหันต์ไปหาข้อมูลครอบครัวเธอมาเรียบร้อย แม้ปัจจุบันสายเลือดของเธอจะเจือจางลงตามกาลเวลา แต่ต้นตระกูลของครอบครัวเธอ สมัยหลายร้อยปีก่อนสืบเชื้อสายมาจากเจ้าเมืองแห่งนี้
“เงียบค่ะ หวาทำงานอยู่”
“ยี่หวา ขอโอกาสให้พี่ได้ไหม หวาคงไม่เคยได้ยิน เลยไม่มั่นใจ พี่รักหวานะ”
คิมหันต์ไม่ได้พูดเพราะบรรยากาศพระอาทิตย์อ่อนๆกำลังเป็นใจ แต่นั่นคือความจริงในใจของเขา เขารู้ตัวแล้วว่ารักเธอมากแค่ไหน และจะรักเธอเพียงคนเดียว
“ถ้าคุณคิมทนบททดสอบของหวาได้ หวาจะให้คำตอบตามกำหนดเดิมของคุณพ่อ” ยี่ห
