"แม่จะเอาเรื่องสมัยพระเจ้าเหามาเล่าทำไม ตอนนั้นผมกี่ขวบเอง จำไม่ได้หรอก อีกอย่าง ผมพูดผิดตรงไหนว่ายัยนี่เด็กเส้นแม่ โอ๊ย ๆ แม่ตีผมทำไมเนี่ย!"
"หมั่นไส้! ปากคอเราะร้าย ระวังเถอะ จะไม่มีผู้หญิงคนไหนรับไปทำพ่อพันธุ์"
"มีแต่คนต่อแถวรอสิไม่ว่า"
"ผู้หญิงพวกนั้นแม่ไม่นับ!"
เอ่อ... ดูเหมือนตอนนี้หนูอัยญ์กลายเป็นส่วนเกินไปแล้วหรือเปล่านะ
"คุณป้าคะ" เพราะดูเหมือนสองคนแม่ลูกกำลังจะคุยกันเรื่องส่วนตัว ฉันเลยตัดสินใจว่าจะขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วให้เวลาพวกเขาคุยเรื่องส่วนตัวกันให้เสร็จน่าจะโอเคกว่านี้
"ว่าไงจ๊ะหนูอัยญ์"
"หนูอัยญ์ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ"
"อ้อ ได้สิลูก เดินออกประตูหลังนั้นนะ ใช้ห้องน้ำเดียวกับตาลัคแล้วกัน"
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูอัยญ์เกรงใจ เดี๋ยวหนูอัยญ์ไปเข้าห้องน้ำรวมกับพนักงานดีกว่า"
"หึ รู้จักเกรงใจเป็นด้วย?"
เพียะ!!
"ทำไมพูดจาแบบนั้นกับน้องล่ะ ลูกคนนี้!"
ฉันถึงกับหน้าชาไ
