แกร๊ก แอดดดด ..เสียงเปิดประตูทำให้ผมเลิกสนใจคนกลุ่มนั้น หันไปถามไอ้กิเลนที่มันทำหน้าตาโคตรขี้เผือกแทน
"มึงจะไปไหน?" รู้แหละว่าหน้าตาอย่างมันต้องลงไปเผือกเรื่องนี้แน่นอน
"คุณลัคกี้ก็รู้ ยังจะมาถามอีก อย่ายื้อเวลาน่า เดี๋ยวเรื่องสนุกจะจบก่อน"
ไอ้กิเลนหันมายิ้มกวนตีนให้ผม ก่อนจะเดินออกไปจากห้องนี้อย่างลั้นลา
หึ ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเรื่องมันจะจบยังไง
ถ้าเฮียราชันย์ออกโรงเองแบบนี้ ผมว่า...อึก อึก น้ำสีอำพันถูกกระดกลงคอสองแก้วติด ๆ จบงานนี้ผมคงต้องมีเรื่องคุยกับไอ้เฮียอย่างยาว
[End part]
"หนูอัยญ์ไหวมั้ย?" ตรีญ่าเหรอ นั่นเสียงตรีญ่าใช่ไหมนะ
"อื้อ" แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกปวดหัวตุบ ๆ แบบนี้ล่ะ ตัวก็หนัก ๆ จะก้าวขาข้างไหนมันก็หนักเหมือนใครเอาหินมาถ่วงไว้
"อืม หวายยยย" ฉันตอบเจ้าของคำถามที่คิดว่าคือเพื่อนสนิท ก่อนจะลุกขึ้นยืนโชว์ แต่แล้วขาที่ควรจะก้าวย่างตามปกติก็ดื้อด้าน พอยกขึ้นเหนือพื้นไ
