EPISODE 7 :: ฟังนะ ฉันขอโทษ

2008 คำ

เจย์ :: พาร์ท ผมได้เเต่มองเเผ่นหลังเล็กๆเดินออกจากห้องไป เข้ามาโวยวายเเล้วก็ร้องไห้ใส่โดยไร้สติแบบนี้ ชาติไหนถึงจะคุยรู้เรื่อง "ใครวะไอ้เจย์" "ไม่มีไร" "สาวอ่อ ไม่เห็นเเนะนำเพื่อนบ้างเลยว้า" "เปล่า ไม่ใช่"ผมว่าเเล้วโบ้ยมือ ก่อนจะล้มตัวลงนอนที่เตียงตามเดิม ไม่ได้หลับหรอกครับ โดนว้ากใส่หน้าขนาดนั้นใครมันจะไปมีกระจิตกระใจหลับลง "ไม่ใช่เหี้ยไร ดูนี่.. ร้ายนักนะมึงเนี่ย" "ไรวะ.. ไอ้เหี้ยซัน!" ผมนิ่วหน้าใส่เพื่อนตัวเองที่มันดันโยนยกทรงลายลูกไม้สีดำใส่หน้าผมเต็มๆ เเม่นั่นเอาไปไม่หมดเลยเหรอวะเนี่ย ...มุกตื้นชิบ ฮึ "ไหนบอกไม่ใช่สาว เเต่นัดเอาถึงในห้องเลยนะไอ้ห่า" "ฮึ" ผมเเค่นหัวเราะในลำคอ "ที่กูมาเนี่ยเพราะกูมีกิจสำคัญ"มันว่าเสียงจริงจัง เเต่มาหาผมทีไรไม่เห็นพ้นเรื่องสาวๆของมันเลยสักที "อะไร" "บอกน้องซีให้หน่อยว่ากูไม่ได้มีใคร มึงอ่ะต้องช่วยยืนยันอีกเเรงเพราะเหมือนเธอจะไม่เชื่อกู" "

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม