เจย์ :: พาร์ท
เกือบเที่ยงคืนที่ผมนอนไม่ค่อยหลับลุกขึ้นมานั่งรื้อรูปถ่ายในกล่องที่มันถูกเก็บเอาไว้อย่างดีมาหลายปีเงียบๆคนเดียว
ทางเดียวที่ผมจะไม่มีทางลืมสิ่งเหล่านี้ก็คือภาพถ่าย..
ตอนนี้เธอยิ้มน่ารักกว่าตอนนั้นเยอะเลย...
ตั้งเเต่วันที่เธอไป ผมก็ไม่เคยติดต่อเบอร์โทรของเธออีกเลย หรือถ้าเธอโทรมาผมก็จะไม่รับสายถึงได้เมมชื่อเอาไว้ว่าห้ามรับ
ทนใจเเข็งมาตั่งนาน สุดท้ายมันไม่ได้ช่วยอะไรผมเลย..
"ยัยหนูเเคระจะนอนหรือยังวะ"
ผมหลุดยิ้มออกมาน้อยๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องมาหยุดที่หน้าห้องเธอ
เป็นครั้งเเรกเลยล่ะมั้งครับที่ผมอยากจะสู้อีกครั้ง สายตาของเธอกับคำพูดของเธอในวันนั้นมันเหมือนฉุดดึงตัวตนผมที่เคยเป็นให้ลุกขึ้นมาสู้อีกครั้ง
ฮารุกลับมาไทยเเค่สามเดือนเท่านั้น เพราะงั้นผมอยากจะหาเวลาบอกความในใจเธอให้ได้
มันมีหลายอย่างที่ผมอยากบอกเธอ เเต่ยังไม่มีโอกาส
เเละถ้าผมได้พูดออกไป ผมว่าผมอาจจะกลับมาใช้ชี
