เธอกดวางสาย เดินถึงโต๊ะอาหารพอดี ป้าแม้นตักข้าวต้มปลากะพงรอทั้งสองอยู่แล้ว
“ โทรมาทำไมแต่เช้า ”
“ พอดีพี่เขาบอกจะมารับไปเรียนน่ะค่ะ แต่หนูบอกแล้วว่าไม่ต้อง พี่ชายจะไปส่ง ”
“ พี่ชาย ?! ” ทศทิศทวนคำเสียงแข็ง พร้อมเลิกคิ้ว สีดากลืนน้ำลายลงคอพร้อมส่งสัญญาณให้เขาเงียบ แล้วจ้องไปที่ป้าแม้น
เขายิ่งโมโหหนัก
“ ทำไม ” เธอกลัวเขาพูดอะไรออกมาแล้วป้าแม้นจะรู้ ก็เลยรีบลุกขึ้น
“ เอ่อ สายแล้ว คงทานข้าวไม่ทันแล้วล่ะค่ะป้าแม้น ต้องขอโทษด้วยนะคะ ต้องรีบไปแล้ว ไปค่ะพี่ทศ ”
เธอรีบวิ่งไปดึงแขนเขาไปที่รถ ชายหนุ่มลุกขึ้นเดินตามแรงดึงของร่างเล็ก เมื่อไปถึงรถเธอถึงปล่อย
“ พี่ทศจะโวยวายทำไม เดี๋ยวป้าแม้นก็รู้หรอก ”
“ รู้อะไร ”
“ ก็เรื่องของเราไง ”
“ รู้แล้วไง ส
