ตอนที่ 5
1093 คำ
แม้ว่าเขาจะมีเมียอยู่แล้วแต่ปฏิวัติก็มักจะหาเศษหาเลยกับสาวไซต์ไลน์พวกนักศึกษาสาวอยู่บ่อย ๆ สักครู่เจนนิสาก็ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยการเปลี่ยนท่าเป็นยกเรียวขาขาว ๆ นั่งไขว่ห้างพลางเอนตัวไปด้านหลัง
ปฏิวัติตาวาวเมื่อเห็นหล่อนแอ่นอกชูชัน หน้าอกของหล่อนใหญ่มากและเขาประมาณคร่าว ๆ ว่าน่าจะใหญ่ถึงคัพอี หญิงสาวหันไปรอบ ๆ และเอ่ยว่า
“แหม...บรรยากาศแถวนี้นี่ดีจังเลยนะคะ แบบนี้เจนช๊อบชอบ”
“จ้ะ...บรรยากาศที่นี่ดีมาก พี่ชอบมานั่งข้าง ๆ สระน้ำ เมื่อก่อนพี่เคยชวนเมียพี่มาที่นี่บ่อยๆ”
“มาอาบน้ำกันใช่ไหมคะ คลายร้อนกันในครอบครัวสินะคะ”
“ไม่ได้อาบน้ำอย่างเดียวนะ เอิ่ม...พี่ชอบมีเซ็กส์ริมสระน้ำ กลางที่โล่งแจ้งน่ะ”
ปฏิวัติพูดตรงไปตรงมาและทำเอาเจนนิสาหน้าแดงก่ำ ตายละ...ผู้ชายอะไรกล้าพูดเรื่องแบบนี้กับน้องสะใภ้ ยิ่งสบสายตาของเขาหล่อนก็ยังไม่ค่อยแน่ใจว่าเขาพูดเพื่ออะไรกันแน่ หญิงสาวแกล้งหัวเราะร่วน
“ว๊าย...จริงเหรอคะเนี่ย พี่ปฏิวัติชอบบรรยากาศกลางแจ้งเหรอคะ"
“จ้ะ...อืม...แล้วปราณล่ะ มันชอบบรรยากาศแบบไหน เวลาร่วมรักกับเมีย...อยากรู้จริง ๆ ท่าทางมันจะชอบแบบนี้เหมือนกันเพราะพี่ได้ยินเสียงปราณกับเจนครางเสียงดังข้างห้องทุกวันเลยนะจ๊ะ”
เจนนิสาหน้าแดงมากกว่าเก่าเมื่อปฏิวัติพูดกับหล่อนแบบไม่เม้มความรู้สึกแม้แต่น้อย เขาพูดตรงไปตรงมาเสียจนหญิงสาวทำหน้าแทบไม่ถูก
นี่เขามีจุดประสงค์อะไรกันแน่นะถึงได้พูดเรื่องแบบนี้ออกมา หญิงสาวชักเริ่มใจสั่น ก็เขาไม่ได้มีแค่คำพูดอย่างเดียวแต่เล่นจ้องหล่อนตาเป็นมัน ประกายตาแพรวพราวและไม่ใช่ว่าหล่อนจะไม่รู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ แอบซ่อนในคำพูดเหล่านั้นแต่หล่อนก็ฉลาดพอที่จะไม่แสดงอารมณ์อันแท้จริงออกมาโดยพยายามแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาตอบไปว่า
“พี่ปฏิวัติได้ยินเหรอคะ แล้ว...ได้ยินว่ายังไงล่ะคะ”
“ก็...เสียงผู้ชายกับผู้หญิงเวลาเอากันแล้วครางเสียงดังนั่นล่ะ...ไม่อยากบอกเลยว่าพี่ชอบผู้หญิงที่ครางเสียงดัง ๆ เวลาถูกผู้ชายเอา มันได้อารมณ์ ทำให้เสียวซ่านและมีความสุขมาก”
“แหม...เจนคิดว่าเจนร้องเบา ๆ แล้วนะคะเนี่ย ยังมีคนได้ยินอีก”
“ไม่เบาหรอกนะ”
เขาเลิกคิ้วและทำตากรุ้มกริ่ม “พี่ได้ยินทุกคืนตั้งแต่น้องเจนเข้ามาอยู่ที่นี่ น้องชายพี่มันคงเซ็กส์จัดสินะถึงได้จัดหนักเมียทุกคืน แถมตอนเช้าเข้าไปอีก วันหนึ่งมันเอาน้องเจนกี่หนกันล่ะเนี่ย ดูท่าน้องสะใภ้พี่ก็ไวฟไม่ใช่เล่น”
นี่ถ้าเป็นคนอื่นคงโกรธควันออกหูไปแล้วที่จู่ ๆ มีผู้ชายมาขุดคุ้ยเรื่องบนเตียงกันซึ่งหน้าแถมยังเป็นพี่ผัวอีกต่างหาก แต่สำหรับเจนนิสาหล่อนกลับรู้สึกว่าทุกคำพูดของปฏิวัติกำลังกระตุ้นกระตุกความอยากในส่วนลึกของหล่อนขึ้นมา หญิงสาวช้อนตามองเขา ต่างคนต่างมองกันเหมือนกำลังค้นคว้ากระทั่งหล่อนหัวเราะเบา ๆ และตอบกลับไปว่า
“ผัวเจนน่ะเซ็กส์จัดจริง ๆ ค่ะ พี่ปราณน่ะชอบเอาเจนทุกคืน คินละหลายหน บางครั้งก็ตอนเช้าด้วย แต่เจนก็ชอบนะคะ”
“หืมม์?...เจนชอบผู้ชายเซ็กส์จัดอย่างนั้นเหรอ”
“ค่ะ...แล้วพี่ปฏิวัติล่ะคะ พี่ราณีเมียพี่ก็สวยมากนะคะ เจนว่าพี่คงจะทำให้พี่ราณีมีความสุขมากเลยทีเดียว”
“ราณีเขาก็โอเค แต่ว่าเขาไม่ชอบอะไรที่พลิกแพลงผาดโผน บางครั้งพี่อยากเล่นท่ายากแต่ราณีเขาไม่ยอม บางทีอยากเปลี่ยนบรรยากาศแต่ราณีก็ไม่ตอบสนองความต้องการของพี่”
บทที่ 5
“ท่ายากที่พี่ว่านี่มันท่าอะไรเหรอคะ”
“ก็...ท่าด็อกกี้ เอาข้างหลัง พี่ชอบเอากับเมียพี่ที่ระเบียงห้องแต่ราณีไม่กล้า อย่างริมสระน้ำนี่พี่ก็อยากพาเมียมาเล่นเสียวสักครั้งแต่ราณีก็ไม่อยากทำเพราะกลัวใครมาเห็น”
“เหรอคะ...แหม...เสียดายจังเลยนะคะเพราะท่าทางพี่ปฏิวัติคงจะมีลีลาเด็ดดวง”
เจนนิสาเริ่มแสดงท่าทีทอดสะพานให้ด้วยการจ้องตาพี่ผัวที่จ้องหล่อนตั้งแต่หน้าสวยใสและกวาดสายตาลงไปเรื่อย ๆ ที่ผิวขาวผ่องขนต้นแขน หน้าอกของหล่อนที่ใหญ่ตูมตั้งอย่างเห็นได้ชัดเพราะสวมเสื้อรัดรูปและต้นขาขาวอมชมพู
หนุ่มใหญ่จินตนาการไปไกลว่าถ้าหล่อนถอดเสื้อผ้าออกจนหมดแล้วมันจะน่ามองขนาดไหน แต่ก็ต้องรีบดึงสติกลับมาแม้ว่าตอนนี้จะเกิดอารมณ์กระหายอยากขึ้นมาตงิด ๆ เจนนิสาทำให้หัวใจของปฏิวัติเต้นแรงอีกครั้งด้วยการสลับขาไขว่ห้าง ท่าทียวนใจทำให้หนุ่มใหญ่ตาแทบถลนเมื่อพูเนื้ออวบอูมตรงหว่างขาของหล่อนมันพองออกมาตอนหล่อนเปลี่ยนท่านั่ง
ก็แน่ล่ะ หล่อนอายุแค่สิบแปดยังสาวยังสดและเนื้อหนังหนั่นแน่นยั่วใจต่างจากเมียของเขาที่อายุขึ้นเลขสี่แล้วแถมไม่ค่อยออกกำลังกายดูแลตัวเอง ถึงจะสวยแค่ไหนแต่ อะไร ๆ มันก็เริ่มห้อยย้อยไม่เต่งตึง พอเห็นภาพนั้นแล้วชวนใจหวิว สักครู่เจนนิสาก็พูดขึ้นว่า
แต่จะว่าไปบรรยากาศริมสระนี่ก็สบายนะคะ น่ามานอนอาบแดดจัง”
“มาสิจ๊ะ...แถวนี้ไม่มีใครมารบกวนหรอกนะ พี่ชอบมานั่งคนเดียว อืม...แถวนี้ถ้าพี่ไม่อนุญาตให้ใครเข้ามาก็ไม่มีใครเข้ามายุ่งย่ามหรอก”
“ค่ะ...ถ้าอย่างนั้นว่าง ๆ เจนขอมานอนอาบแดดเล่นสักวันนะคะ ช่วงนี้พี่ปราณก็ไม่ว่างเลย เจนอยากชวนไปเที่ยวทะเลก็ไม่ได้ไป ได้มานอนอาบแดดเล่นตรงนี้ก็ดีเหมือนกัน”
- ผู้เขียน
