บทที่12

1112 คำ

“คุณปล่อยคุณแววเถอะค่ะ อย่าบังคับคนที่เขาไม่เต็มใจเลยนะคะ” เป็นอีกครั้งที่พลอยบุหลันจำต้องยื่นมือเข้าไปยุ่ง เธอไม่พูดเปล่าแต่กลับเอาตัวเองมาขวางทาง ไม่ว่าอย่างไรก็จะไม่ยอมให้ผู้ชายหน้าดุคนนี้พาแววดาวไปจากที่นี่ เพราะขืนปล่อยให้เป็นเช่นนั้นเรื่องคงไม่จบลงง่ายๆ อินทัชคงโกรธและเกลียดเธอมากที่ปล่อยให้คนที่เขารักถูกพากลับไป เพราะฉะนั้นเป็นตายร้ายดียังไงเธอจะขัดขวางคนๆนี้ให้ถึงที่สุด “คุณนี่ก็แปลกนะ รู้เห็นเป็นใจให้ผัวเอาเมียน้อยเข้ามานอนอยู่ในบ้านได้หน้าชื่นตาบาน ไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยรึไง หรือว่าโง่จนดูไม่ออกว่าผู้หญิงคนนี้เขาอยากจะได้ผัวของคุณจนตัวสั่น!” คนถูกตวาดใส่เจ็บร้าวไปถึงกลางอก ด้วยคำพูดของผู้ชายคนนี้ทำให้เธอเจ็บลึกได้ทุกคำ “ฉันจะทำเป็นไม่ได้ยินถึงสิ่งที่คุณพูดก็แล้วกันนะคะ แต่ถ้าคุณยังไม่ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ฉันคงไม่มีทางเลือกนอกจากแจ้งจับคุณในข้อหาบุกรุก!” เขาทำให้เธอไม่มีทางเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม