"พูดดีไม่เคยจะเกินห้านาที" ฮันนี่ยกมือขึ้นมาดันใบหน้าหล่อเหลา พยายามจะปีนลงจากแผงอกกว้าง ทว่าอีกคนกลับตวัดแขนขึ้นโอบรัด ไม่ยอมคืนอิสรภาพให้เธอแบบที่เธอต้องการ "ฉันพูดดีๆ ทำตัวหน้าไหว้หลังหลอกแบบแฟนเก่าเธอไม่เป็นหรอกนะ คนอย่างฉันจริงใจกว่ามันเยอะ" "พอเถอะ คุณจะไปเปรียบเทียบและพูดถึงเขาทำไมอีก" "แตะไม่ได้?" น้ำเสียงประชดประชันส่งผลให้คนฟังกรอกตาไปมา "กลับได้แล้วค่ะ ฉันไม่อยากให้แม่ตื่นมาเจอคุณ" "ถ้าสมมุติว่าแม่เธอตื่นขึ้นมาเจอฉัน เธอจะบอกแม่เธอว่าเรา..." "เรื่องแบบนั้นไม่เกิดขึ้นอย่างแน่นอนค่ะ คุณถึงต้องรีบกลับไง" "จริงๆ ฉันไม่ชอบทำตัวลับๆ ล่อๆ เท่าไหร่ แม้วันนี้มันจะโคตรตื่นเต้นแค่ไหนก็ตาม" "สันดานของคนลักกินขโมยกิน คุณมองว่ามันตื่นเต้นงั้นเหรอคะ" "ฉันไม่ได้ไปลักกินขโมยกินของใครนะ แค่แอบมาหาของของฉัน ฉันมองว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไรเลย" ฮันนี่ถอนลมหายใจออกมาหนักๆ ไม่รู้จะสร