บทที่10

1004 คำ

"สวยจังเลยค่ะคุณแม่ ปริมล่ะอยากจะใส่เครื่องเพชรสวย ๆ แบบนี้เดินแบบกับเขาบ้าง" "ไว้ให้ถึงงานเปิดตัวเครื่องเพชรของบริษัท แม่จะให้ปริมเดินในชุดฟินาเลดีไหมลูก" "คุณแม่ไม่ได้ล้อเล่นให้ปริมดีใจใช่ไหมคะ" "แม่พูดจริง ไว้ถึงวันงานเปิดตัวเครื่องเพชรชุดใหม่ แม่จะให้ลูกปริมเดินปิดงานเป็นคนสุดท้ายเลยดีไหมลูก"ปรียาดารู้สึกตื่นเต้น ปกติแล้วเธอไม่ชอบเข้าไปยุ่งกับกิจการของครอบครัวสักเท่าไหร่นัก แต่เมื่อได้มาเห็นนางแบบหลายคนใส่ชุดสวย ๆ และไหนจะเครื่องประดับราคาแพงตนเองจึงอยากจะทำอย่างเช่นคนพวกนั้นบ้าง ส่วนคุณใหม่ผู้เป็นพ่อนั้นได้แต่นั่งฟังสองแม่ลูกคุยกันอยู่เงียบ ๆ สายตาจับจ้องมองลวดลายความสวยงามของเครื่องประดับที่อยู่บนตัวของนางแบบ ลวดลายและรูปแบบซึ่งเขาไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนมันชั่งสวยงามสะดุดสายตา เมื่อลองหันมองกลับมามองรูปแบบหรือลวดลายบนเครื่องเพชรของบริษัทตัวเองความสวยงามยังคงห่างไกลกับเครื่องเพชรเห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม