คุณหญิงวรรณาเหลือบมองหน้าลูกสาว “อะไรนะ ทำไมไม่ไปด้วยกัน คุณลุงวินัยบอกแม่ว่านายตฤณเขาจะพาแกไปลองชุดด้วยกันไม่ใช่หรือไง”
ไอรดากำลังคิดถึงใบหน้าของนายตฤณนั่นระหว่างลองชุดหมั้นกับลองชิมแม่พริตตี้สาวสวยคนนั้น เขาคงอยากลองอย่างหลังมากกว่า หลังจากที่เธอแกล้งเขาให้รู้จักคำว่ารอคอยหลายชั่วโมง สุดท้าย ไอรดาจึงเลือกหนีไปลองชุดหมั้นเพียงลำพัง ไม่สนใจว่าเขากลับมาที่คลินิกหรือออกไปแล้วไปลับ ไปทำอะไรกับพริตตี้คนสวยนั่นต่อ ไอรดาเชื่อว่าคนอย่างนายตฤณลองมีโอกาสคงไม่พลาดงาบของน่าอร่อยแบบนั้น คิดแล้วก็อดถอนใจเฮือกใหญ่ไม่ได้
ไอรดาหน้ามุ่ย “ซวยชะมัด ต้องมีประวัติเคยหมั้นกับนายตฤณนั่น”
คุณหญิงวรรณาส่ายหน้า “ถ้าแกไม่กดดันพี่ชายแกด้วยแผนของแม่ แกคิดเหรอว่าชาตินี้แม่จะได้อุ้มหลานง่ายๆ เพราะถ้าตาฤทธิ์มีหลานให้แม่ไม่ได้ ต้องเป็นหน้าที่ของแกแล้วล่ะยัยพลอยที่ต้องมีหลานให้แม่ ระหว่างจะยอมช่วยแม่กดดันพี่ชายแกให้มีลู
