สีตลารีบไปหาผ้าห่มมาคลุมร่างเด็กหญิงเพราะเข้าใจว่าเธอคงหนาวมาก สีตลาจำได้ว่าบ้านเด็กหญิงคนนี้อยู่ห่างจากบ้านของเธอไปเกือบสองกิโลเมตร ปลูกอยู่อย่างโดดเดี่ยว พ่อของเด็กไปทำงานที่กรุงเทพฯ นานๆ ถึงจะกลับมา เด็กหญิงอยู่กับแม่ มีฐานะยากจน แม่ของเธอไม่ยอมไปฝากครรภ์เพราะห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย ตั้งใจจะให้หมอตำแยทำคลอดให้แม้รู้ว่ามันไม่ปลอดภัย แต่หมอตำแยคนเดียวที่เหลืออยู่ในหมู่บ้านเกิดตกบันไดป่วยตั้งแต่อาทิตย์ก่อน นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จนแม่ของเด็กหญิงคงเจ็บท้องจะคลอดอย่างกะทันหัน เด็กหญิงรู้ว่าคุณหมอครองฤทธิ์อยู่ที่บ้านหลังนี้จึงวิ่งมาตามถึงบ้าน
เท่านั้น คุณหมอรูปหล่อก็บอกให้สีตลาดูเด็กไว้แล้วรีบเข้าไปในเรือน คว้ากระเป๋าเครื่องมือแพทย์ ในขณะที่สีตลารีบเร่งช่วยเขาเตรียมเสื้อผ้าสำหรับใส่ออกไปข้างนอกอย่างไม่ต้องบอก เสร็จแล้ววิ่งออกไปตามนายแทน คนของหมอครองฤทธิ์ที่ที่พักซึ่งปลูกเป็นเรือนเล็กห่างออ
