แม่เลี้ยงอ้อนรัก(3P)

แก๊งบูรพา

ตอนที่ 20

คลับเชอร์รีน

เชอร์รีนกลับมาที่คลับตอนรุ่งสางแล้วเนื่องจากโดนวาคินออดอ้อนให้นอนด้วยทั้งคืน แต่นอนก็เหมือนไม่ได้นอนเพราะวาคินคึกจัดมากๆ จัดเธอทั้งคืนจนหายคิดถึง ไอ้ที่ว่าต้องร้องขอชีวิตนี่มันมีอยู่จริง แค่คิดถึงเขาตอนนี้เธอก็ยังวูบวาบไม่หาย

เธอใช้เวลาทั้งวันไปกับการพักผ่อนจากการเหนื่อยล้าของร่างกาย และตกเย็นเธอก็ลุกขึ้นมาแต่งองค์ทรงเครื่อง กลายร่างเป็นมาดามเจ้าของคลับ ตอนนี้เธอคุ้นชินกับชีวิตแบบนี้มากขึ้น การแต่งตัวของเธอก็ดูดีมีระดับมากขึ้น

ทุกอย่างถูกรังสรรค์และเลือกสรร จากช่างฝีมือดี เครื่องเพชรและเครื่องแต่งกายถูกนำมาประเคนโดยเธอไม่ต้องร้องขอ เรื่องหยุมหยิมพวกนี้สองพี่น้องนั่นถนัดนัก พวกเขามักชอบพูดว่าอยากให้เชอร์รีนใส่อะไรพวกนี้เพราะมันดูดีมาก

ช่างแต่งหน้าและทำผมถูกจ้างถาวรให้ทำงานให้คลับ จุดมุ่งหมายก็คือให้ดูแลเชอร์รีนให้สวยที่สุด และงานรองคือแต่งหน้าทำผมให้เด็กในไนต์คลับ สองพี่น้องแสดงความรักออกมาแม้ตัวของพวกเขาจะยุ่งจนไม่มีเวลามาหาเธอ แต่ก็ดูแลเธอไม่ขาดตกบกพร่อง

เชอร์รีนคิดว่าเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากๆ แม้จะเป็นม่ายแต่เธอก็ยังมีคนที่รักเธอถึง 2 คน เธอคิดแล้วยิ้มออกมาเบาๆ

“จุ๊ จุ๊ สวยสะพรึงจริงๆ มิน่าคนถึงล่ำลือกันไปทั่ว”

เสียงโทนทุ้มต่ำของชายที่ดูดีมากๆ ในชุดสูทคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา เมื่อเห็นหญิงสาวในชุดเดรสรัดรูปสีแดง วันนี้เชอร์รีนสวยสะพรึงจริงๆ เธองดงามหยาดเยิ้มจนไม่ว่าใครก็ต้องมองเหลียวหลัง ฝีมือช่างแต่งหน้าและทำผมทำออกมาดีเกินไป

“หยาดเยิ้ม เรียกสาวโฉมสะคราญได้เลยสินะ”

ชายหนุ่มที่มาด้วยกันในชุดสูทเช่นเดียวกันก็เอ่ยขึ้นมานิ่งๆ พวกเขาดูเหมือน พ่อกับลูกงั้นหรอ ดูจากหน้าตาแล้วคล้ายกันมาก ชายมีอายุนี่ก็ดูเหมือนจะเป็นฝรั่งหรอ ไม่สิลูกครึ่งงั้นหรอ เธอคิดในใจแล้วสลัดความคิดทิ้งไปก่อนเพราะต้องคุยกับแขกก่อน

แขกที่ไม่คุ้นหน้าคุ้นตา ที่การ์ดสามารถปล่อยเข้ามาได้แบบนี้แสดงว่าต้องเป็นคนสำคัญหรือคนใหญ่คนโตพอสมควร เชอร์รีนคิดในใจแล้วยิ้มให้พวกเขาหยาดเยิ้มปานน้ำผึ้ง

“สวัสดีค่ะ คุณผู้ชายทั้งสองคน ยินดีต้อนรับสู่คลับเชอร์รีนค่ะ พวกคุณต้องการบริการแบบไหนให้เชอร์รีนดูแลนะคะ บอกความต้องการของท่านได้เลยค่ะ”

รอยยิ้มการค้าและสีหน้าหยาดเยิ้มชวนมอง ตอนนี้เชอร์รีนสามารถทำหน้าที่เจ้าของคลับได้โดยไม่รู้สึกเคอะเขินแล้ว

“ว้าว เสียงก็เพราะนะครับคุณพ่อ” ชายหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับเชอร์รีนทำท่าทางกระตือรือร้นพูดกับผู้เป็นพ่อ เธอเดาไม่ผิดพวกเขาเป็นพ่อลูกกัน

“หึ สวยหยาดเยิ้ม แถมไม่พอยังเอาใจเก่ง มิน่าล่ะไอ้เมธีร์ถึงต้องกลับบ้านไปหาเมียบ่อยๆ” เขาพูดราบเรียบแล้วมองมาที่ร่างบางที่ตกจนสุดขีดจนตัวสั่นเทา

“คุณรู้จักกับเจ้าพ่อหรอคะ”

เธอพูดขึ้นมาอย่างตกใจ ใช่ ชื่อจริงของเจ้าพ่อชื่อเมธีร์ ชื่อที่ไม่เคยมีใครกล้าเรียกและมีคนรู้เพียงน้อยนิด ขนาดเธอได้ชื่อว่าเป็นเมีย เขายังไม่เคยให้เธอเรียกชื่อเลยสักครั้ง ผู้ชายคนนี้เป็นใคร ทำไมถึงกล้าเรียกชื่อของเขา

“เพื่อนเก่าน่ะ มันฝากฝังเธอไว้กับฉันด้วย”

เขาพูดขึ้นมานิ่งๆ แล้วนั่งลงที่หน้าเคาท์เตอร์อย่างผ่าเผย มองไปมองมาพวกเขาดูน่าเกรงกลัวอย่างเห็นได้ชัด นาฬิกาเรือนหรู ไม่สิตั้งแต่หัวจรดเท้ามองดูก็รู้ว่าระดับดีแค่ไหน

อึก เชอร์รีนกลืนน้ำลายลงคอเบาๆ เพื่อนของเจ้าพ่องั้นหรอ เธอจินตนาการไม่ออกจริงๆ ว่าเป็นคนยังไง

“โทษทีที่ไม่ได้แนะนำตัว ฉันชื่อ มาร์ค และนั่นก็ แม็กเวลล์ ลูกชายฉัน มาร์ค บูรพา เคยได้ยินมั้ย” เขาถามขึ้นมาเบาๆ คล้ายกับไม่อยากให้คนอื่นได้ยินชื่อเขา

จะว่าไปเจ้าพ่อเคยบอกเธอคร่าวๆ ไว้ว่า ถ้าเดือดร้อนจนหาที่พึ่งไม่ได้จริงๆ ให้ไปที่แก๊งบูรพา เพราะเป็นเพื่อนสนิทของเขา หัวหน้าแก๊งจะช่วยเธอได้ เมื่อคิดถึงคำของเจ้าพ่อเธอก็เลยเอะใจได้ สองคนนี้ไม่ใช่ศัตรูสินะ

“อ่าา คิดถึงมันจังเลย ไม่น่าพลาดท่าเสียทีให้พวกแก๊งอุดรเลย” เขาพูดพร้อมกับส่ายหัวไปมาแววตาเขาดูเศร้าโศกเมื่อพูดถึงเจ้าพ่อ ใช่สิเชอร์รีนก็แทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่

เธอเริ่มจับต้นชนปลายได้และเริ่มอยากคุยกับพวกเขา

“ให้เชอร์รีนดูแลทั้งสองคนนะคะ ไม่ทราบว่าอยากดื่มอะไรมั้ยคะ” เธอรู้ว่าเขาทั้งสองคนเป็นแขกพิเศษ และต้องดูแลอย่างดี ไม่แน่วันหนึ่งเธออาจจะต้องไปพึ่งพาพวกเขา แต่ถึงแม้จะไม่ต้องไปพึ่งพา การมีมิตรมันก็ดีกว่ามีศัตรูมากโข

“หึ เจ้าของคลับมาดูแลพวกเราเองแบบนี้พวกเราดีใจมากจริงๆ” เจ้าพ่อบูรพาสินะเรียกแบบนี้คงไม่ผิด ดูจากท่าทางผ่าเผยและไม่กลัวใครนั่นแล้ว หมอนี่คือตัวท็อปแน่นอน

“เรื่องเล็กน้อยสำหรับเชอร์ค่ะ พวกคุณเป็นถึงเพื่อนสนิทของสามีเชอร์” เธอพูดกับพวกเขาอย่างไม่เกรงกลัวและวางมาดนายหญิงอย่างที่เจ้าพ่อเคยสอน

“ชักถูกใจเธอแล้วสิ เชอร์รีน เธอเก่งและวางตัวดี ดูเหมาะสมไปหมด แถมไม่พอความสวยนั่นอีก” ผู้เป็นพ่อเริ่มชมเชอร์รีนหลังจากเหล้าเข้าปากเป็นแก้วที่สอง

“ขอบคุณที่ชมค่ะ แต่เชอร์ก็เป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ” เธอถ่อมตัวแล้วรินเหล้าให้พวกเขาอีกครั้ง แสงไฟจากเคาท์เตอร์บาร์ขับผิวเชอร์รีนให้ดูขาวผ่อง ใบหน้าหวานหยาดเยิ้มแต่หุ่นเซ็กซี่ชวนมอง เล่นเอาสองพ่อลูกกลืนน้ำลายลงคอ อึกใหญ่

“ถ่อมตัวจริงนะ เห็นว่าเอาสองพี่น้อง ปิติขจรภักดี นั่นอยู่หมัดเลยไม่ใช่รึ” ผู้เป็นลูกชายเอ่ยขึ้นมานิ่งๆ พวกเขารู้ความเคลื่อนไหวของทางนี้ดีจังเลยแฮะ เชอร์รีนคิดในใจ

“รู้สึกว่าเชอร์จะเป็นประเด็นให้พูดถึงเยอะสินะคะ” เชอร์รีนยังวางมาดนิ่งแล้วรินเหล้าให้พวกเขาต่อ

“หึ เธอดังมากในหมู่มาเฟียเลยแหละเชอร์รีน แต่ถ้าอยากรู้ว่าดังแค่ไหน พวกเราจะพาเธอไปเปิดหูเปิดตาได้นะ”

ไม่ชอบมาพากลเชอร์รีนคิดในใจเพียงเท่านี้แต่ก็ไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา

“ถ้ามีโอกาส คงต้องขอรบกวนพวกคุณแล้วล่ะค่ะ”

เป็นคำพูดที่เหมาะสมที่สุดที่เธอคิดได้ ไม่แสดงอาการไม่พอใจออกมาให้เห็น คิดก่อนพูด และไม่แสดงออกทางสีหน้ามากไป นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าพ่อพร่ำสอนเธอมาเสมอ และเชอร์รีนก็ทำได้อย่างดีด้วยสิ

.

.