แม่เลี้ยงอ้อนรัก(3P)

วายุ

“พระเจ้า เชอร์รีน” วาคินอุทานขึ้นมาเบาๆ เมื่อเห็นรอยแดงมากมายบนหลังเธอ

เชอร์รีนปิดปากเงียบและกลั้นลมหายใจ เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าเธอไม่อยากพูดถึงมันเขาก็เข้าใจแล้วไม่พูดต่อ เขาเริ่มทายาเบาๆ โดยที่ลมหายใจเขาเองก็เริ่มสะดุดห้วงแบบช้าๆ

หลายครั้งที่เชอร์รีนต้องหันหลังมามองหน้าแดงก่ำของเขา แต่เขาก็พยายามฝืนร่างกายวัยหนุ่มทายาให้เธอให้เสร็จ เพราะความสงสารของเขาที่มีต่อเธอมันมากกว่าอารมณ์ทางเพศของเขา เขาจึงข่มมันไว้ได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะนานอีกสักแค่ไหนนะ

“เสร็จแล้วครับ” น้ำเสียงอ่อนโยน เอ่ยขึ้นมาเมื่อทายาเสร็จ

“ขอบคุณมากนะคะ” เชอร์รีนรู้สึกดีใจกับความเอาใจใส่ของเขาและเผลอใจเต้นกับชายหนุ่มไปโดยที่ตัวเธอเองก็ควบคุมไม่ได้

เมื่อเธอสวมเสื้อเสร็จก็ช้อนสายตาขึ้นมองเขาอีกครั้ง ดวงตาของเขาอ่อนโยนเหมือนครั้งแรกที่เธอเห็นเจอเขา แต่ภายในแววตามันกลับลุกโชนไปด้วยแรงปรารถนาจนเธอมองออกว่าเขาต้องการอะไร กายสาวเองก็โหยหาความอบอุ่นจากเขาไม่น้อย

ความอบอุ่นที่เธอจะไม่มีวันได้รับจากผู้เป็นสามี เมื่อริมฝีปากเล็กเผยอรอคอย โดยที่ตัวเธอเองยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำแบบนั้นออกไปเองได้อย่างไร ร่างกายชายหนุ่มก็ประกบริมฝีปากลงไปอย่างเบาบาง แผ่วเบาแต่อบอุ่น เรียวลิ้นทั้งสองตวัดลิ้มชิมรสหวานและไออุ่นที่ต่างฝ่ายต่างมอบให้กัน เป็นความอบอุ่นที่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

แต่ไม่นานนักทั้งคู่ก็ต้องผละออกจากกัน เมื่อคิดว่ามันอาจจะล้ำเส้นไปมากกว่านี้ เขาจ้องมาที่ดวงตาของเธอโดยไม่พูดอะไร และเธอก็ไม่รู้จะพูดอะไรกับเขาเช่นกัน

“ผม…ออกไปก่อนนะครับ” เขาพูดแค่นั้นแล้วเดินออกไป

ภายใต้ความรู้สึกผิดทั้งคู่ต่างกำลังใจเต้นและรุ่มร้อนกับความรู้สึกของร่างกายที่ไม่อาจความคุมได้ของหนุ่มสาว

ตุ๊บ เชอร์รีนล้มตัวลงนอนบนเตียงใหญ่ ผ้าปูที่นอนที่เปรอะเปื้อนถูกเอาไปซักโดยแม่บ้านและถูกเปลี่ยนใหม่ให้สะอาด

เชอร์รีนถอนหายใจอีกครั้งแล้วก้าวล่วงเข้าสู่ห่วงนิทราด้วยความเหนื่อยอ่อน

.

.

ตกเย็นเชอร์รีนออกมาเดินเล่นที่สวนหลังบ้านก็เจอกับวายุนั่งสูบบุหรี่อยู่ หน้าเขาแดงก่ำเหมือนคนเมา อะไรกันยังไม่ค่ำเลยหมอนี่เมาแล้วงั้นหรอ เธอคิดในใจแล้วคิดจะเดินหนีให้ห่างจากเขา เพราะเขาให้อารมณ์ เจ้าพ่อเจน2 อย่างเห็นได้ชัด

มันชัดมากจนเธอขยาดและหวาดกลัวลูกชายคนเล็กของบ้าน

“แหม ไม่เห็นต้องทำท่ารังเกียจกันขนาดนั้นเลย” น้ำเสียงของเขาบ่งบอกว่าเมาหนักมาก อะไรกันตะวันยังไม่ตกดินเลยแท้ๆ

“ฉันคิดว่าคุณไม่อยากเห็นหน้าคนอย่างฉัน เห็นคุณแสดงออกอย่างเห็นได้ชัดว่ารังเกียจฉัน” เธอพูดขึ้นมานิ่งๆ พยายามทำใจดีสู้เสือ ในใจแค่คิดว่าถ้าเขาไม่มาลงไม้ลงมือกับเธอเหมือนคนพ่อก็คงดี

“ก็จริงที่ว่าฉันรังเกียจเด็กสลัมแบบเธอ ไม่รู้ว่าป๊านึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรไปคว้าคนอย่างเธอมาเป็นเมียแต่ง” เขาพูดพร้อมกับมองเหยียดมาหัวจรดเท้า พระเจ้าปากจัดอะไรเบอร์นี้

“ค่ะ งั้นเด็กสลัมคนตัวขอตัวก่อนนะคะ” เชอร์รีนไม่อยากต่อปากต่อคำ เพราะเธอก็ไม่ได้อยากหมางใจกับเขา การอยู่ให้ห่างจากเขาและไม่ไปขวางหูขวางตาเขาน่าจะเป็นการดีที่สุด

“นี่ ใครบอกให้เธอไป” เขาคว้าแขนเล็กอย่างแรงจนเธอเซถลาเข้าไปในอ้อมกอดเขาไม่ยาก

“นี่คุณวายุ ปล่อยฉันนะคะ” เธอเริ่มร้องบอกเมื่อคนร่างใหญ่ดึงแขนเธอแรงๆ ให้ตายเถอะพวกผู้ชายกับความรุนแรงนี่เป็นของคู่กันหรือไงนะ เชอร์รีนได้แต่คิดแล้วทำคิ้วขมวดเป็นปมมองใบหน้าหล่อเหลาที่เมามายและจ้องเธอเขม็งอย่างไม่ลดละ

ซู๊ดด เขาแกล้งดมมาที่ซอกคอเธอเบาๆ แล้วส่งเสียงซี๊ดซ๊าดใส่หน้าเธออย่างพอใจ

“ตัวหอมจังเลยคุณแม่เลี้ยง น้ำหอมตกผู้ชายสินะ” คำดูถูกเหยียดหยามและถ้อยคำหยาบคายถูกพ่นออกมาจากปากคนเป็นน้องชายคนสุดท้องของบ้านไม่หยุด

แล้วนี่เขาจะมายุ่งกับเธอทำไมนะถ้าไม่ชอบขี้หน้าเธอขนาดนั้น เชอรีนได้แต่คิดไม่ตก

“ปล่อยฉันค่ะคุณวายุ” เธอเริ่มทำเสียงแข็งบอกผู้เป็นลูกเลี้ยง แต่เขาเมาเกินกว่าจะยอมเข้าใจ

“เธอน่ากินแบบนี้สินะ ป๊าเลยติดใจเธอ เชอร์รีน” เขาเรียกชื่อเธอครั้งแรกตั้งแต่ที่เจอกัน น้ำเสียงของเขาตอนเรียกชื่อเธอไม่ได้แข็งกร้าวแต่อย่างใด

“อึก นี่จะทำอะไรนะ” เธอเริ่มทักท้วงเมื่อร่างใหญ่เมามาย จับปอยผมเธอขึ้นไปดมสูดกลิ่นเข้าจนเต็มปอด

“หึ หอมกระทั่งปลายผม” กลิ่นกายสาวเริ่มปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายของร่างใหญ่ให้ตื่นตัว เมื่อเขาอยากลองลิ้มชิมรสริมมฝีปากบางที่เผยอตกใจที่เขาแสดงกิริยาแบบนี้ออกมา

ความเมาทำให้เขาลืมตัวว่าเคยไม่ชอบขี้หน้าเธอ แล้วกลิ่นกายสายก็ยั่วยวนชายหนุ่มจนทำให้เขาอยากประกบริมฝีปากลงไป

ริมฝีปากร้อนผ่าวกับกลิ่นอ่อนๆ ของบุหรี่และแอลกอฮอล์ทำให้สาวจ้าวรู้สึกวาบหวามอย่างแรง อีกทั้งจูบที่แสนดูดดื่มและเอาแต่ใจทำใ้เธอแทบยืนไม่เป็นแข้งขาเริ่มอ่อนแรง เขาช้อนคอเธอขึ้นดูดกลืนริมฝีปากบาง แทรกเรียวลิ้นเข้ามายังโพรงปากและตวัดดูลิ้นเล็กอย่างเอาแต่ใจ ครั้งแล้วครั้งเล่า

แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เชอร์รีนต้องรีบผละออกก่อนจะหายใจไม่ทัน และใช่เธอพึ่งเคลิบเคลิ้มกับรสจูบอันแสนร้อนแรงที่เขาประเคนให้เธอครั้งแล้วครั้งเล่า คนเมาก็เหมือนจะรู้สึกตัวและรู้สึกติดใจริมฝีปากบางนั่นจนเขามีท่าทีอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด

และการตื่นตัวของเป้ากางเกงก็แสดงออกมาโดยไม่ต้องสงสัย

เชอร์รีนรีบเดินออกมาจากสวนหลังบ้านก่อนที่จะเผลอไผลไปมากกว่านี้

ให้ตายเถอะ เป็นพวกผู้ชายเอาแต่ใจกันหรือไงนะ คิดจะจูบก็จูบ

ใบหน้าของหญิงสาวร้อนวูบวาบ กลิ่นกายของเขาทำให้เธอเองก็ตื่นตัวไม่น้อย

แค่เขาจูบแค่นั้นกลับทำให้ร่างกายเธอผลิตน้ำใสๆ ออกมานับไม่ถ้วน ช่างน่าอายจริงๆ