สิริมาพยายามเก็บอาการไม่พอใจ เอาไว้ภายใต้ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส สวนทางกับสายตาที่กำลังแสดงออก เธอมองช้องมาศราวกับจะกินเลือดกินเนื้อไม่มีผิด
ไม่ว่าสองคนนี้จะมีความสัมพันธ์อย่างไรเธอไม่สนใจ ตราบใดที่จอมทัพยังไม่แต่งงานก็ถือว่ายังมีโอกาส
“สวัสดีค่ะคุณจอม” สิริมาทักทายชายที่ตนเองหมายปองเสียงหวาน ไม่ได้ทักทายช้องมาศ ทว่าไม่เป็นปัญหาสำหรับช้องมาศ ไม่ทักก็ไม่เป็นไรเดี๋ยวเธอทักเอง
“สวัสดีค่ะ” มือเรียวปลดออกจากแขนของจอมทัพ ก่อนจะเอาขึ้นมาพนมไว้กลางอกราวกับคนมีมารยาท
สิริมาหน้าตึงขึ้นมาเล็กน้อย หลังจากเห็นแววตาของช้องมาศ รู้สึกตนเองเป็นคนมีอายุอย่างไรชอบกล เพิ่งจะอายุสามสิบต้นๆ เองเพียงแต่การแต่งตัวดูเลยวัยไปหน่อยเท่านั้น
“ไม่ต้องไหว้ก็ได้ค่ะ ยังไม่แก่ขนาดนั้น” เอ่ยเสียงแข็งไม่พอใจ
“ไม่ให้ยกมือไหว้ได้ยังไงคะ ดูๆ แล้วนึกว่าศาลพระภูมิ”
ช้องมาศไล่มองสิริมาตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า คนอะไรแต่งตัวเหมือน
