แม้จะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่หม่อมราชวงศ์อติเทพก็ไม่คิดจะขัดข้องอะไร เพราะแค่ได้ลุคคา ซามายาส ซาโนลี่มาเป็นหลานเขยก็ถือว่าบุญหล่นทับแล้ว
“ผมไม่ถือสาหรอกครับ ขอเพียงแค่คุณลุคคารักหญิงแม้นจริงๆ เท่านั้นก็พอ”
ไม่มีคำตอบใดหลุดออกมาจากปากของชายหนุ่มอีก วูบหนึ่งหม่อมราชวงศ์อติเทพก็ได้เห็นความเลือดเย็นอัดแน่นอยู่ใจดวงตาของคู่สนทนา แต่เพียงแค่กะพริบตาครั้งเดียวเท่านั้นมันก็จางหายไปคล้ายกับไม่เคยเกิดขึ้น มีเพียงความมืดดำไร้ความรู้สึกเท่านั้นที่อัดแน่นอยู่
“ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ คงจะต้องไปเตรียมงาน...”
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืน เรือนกายสูงใหญ่นั้นสง่างามจนหม่อมราชวงศ์อติเทพอดทึ่งไม่ได้ แม้แต่ผู้ชายอย่างเขายังรู้สึกชื่นชมขนาดนี้ หากเป็นสตรีคงหัวใจละลายกันเป็นทิวแถวแน่นอน หญิงแม้นของเขาโชคดีเหลือเกินที่ได้เทพบุตรมาครอง
“เชิญครับตามสบายครับ และยินดีต้อนรับหลานเขย”
ลุคคาไม่ได้ตอบนอกจากยิ้มบางๆ เพียงเท่า
