EP 12 : ครั้งสุดท้าย

2188 คำ

“อืม~” ไอ้พี่กราฟเขา เขา...จูบฉัน จูบเบา ๆ แค่แตะปากลงมาแล้วก็เม้มริมฝีปากฉันเอาไว้ แต่มันทำให้ฉันสติหลุดลอย เขาแตะอยู่แบบนี้นานเท่าไหร่ฉันก็ไม่รู้ก่อนที่เขาจะเอาหน้าผากมาชนกับหน้าผากฉัน “เดี๋ยวพี่จะพุ่งชนอย่างที่หยาแนะนำ” “...” -///- “ลงไปได้แล้วคุณหมอพี่จะได้กลับ” เขาผละตัวออกมาแล้วก็พูดด้วยเสียงอารมณ์ดี แต่อีหยานี่สิคะ ค้างเป็นหิน จูบแรกของฉัน T_T “หยา...ปั้นหยา” “ฮะ? อือ” ฉันรับคำแบบงง ๆ แล้วก็เอื้อมมือไปจับประตูรถ พอก้าวขาลงจากรถสติมันถึงได้กลับมา “ไหวไหมเนี่ยเรา” ไอ้พี่กราฟลดกระจกฝั่งฉันลงแล้วก็ชะโงกหน้ามาถามแถมยังมายิ้มล้อเลียนใส่ฉันอีก แล้วคนแกร่งอย่างปั้นหยาควรหันไปตอบว่ายังไง ไม่ตอบมันดีกว่าแค่นี้ก็ทำหน้าไม่ถูก ฮือ~ ไอ้โจร! ไอ้พี่กราฟมันเป็นโจรมาปล้นจูบฉัน ฉันหันไปมองเขาแค่แป๊บเดียวแล้วก็เผ่นแน่บเลยค่ะ เผ่นขึ้นห้องให้มันเร็วกว่าความไวแสงทำให้ได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ ไล่หล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม