ในเวลาต่อมา
เพียงฟ้าและน้ำหนึ่งเดินมาถึงบ้านพักในไร่เพียงเวลาไม่นาน เท้าเรียวแทบก้าวขาไม่ออกเมื่อรู้ว่าคนที่ต้องการพบเธอนั้นเป็นใคร
“คุณหนูขา มีแขกมารอพบคุณหนูค่ะ”
นิตยาผู้เป็นแม่บ้านพูดบอกให้กับนายของตนทราบทันทีที่หญิงสาวก้าวเดินเข้ามาภายในบ้าน
“เดี๋ยวป้าไปเอาน้ำมาให้คุณฟ้าก่อนนะคะ”
“ค่ะป้า”
“ไปเราน่ะยายหนึ่ง ไปกับแม่ อย่ามาเกะกะคุณฟ้า เธอมีแขกมาพบอย่ามาวุ่นวายตรงนี้”
นิตยาพูดบอกลูกสาวพร้อมกับดึงแขนลากออกไปจากห้องรับแขก
“โธ่แม่ ให้หนึ่งอยู่เถอะแม่”
“ไม่ได้ อย่าดื้อนะ”
นางนิตยาเอ็ดเขียวก่อนที่น้ำหนึ่งจะยอมออกไปแต่โดยดี
ยงยุทธโค้งให้หญิงสาวนิดหนึ่งก่อนที่จะเอ่ยทักทาย
“สวัสดีครับคุณเพียงฟ้า ไม่เจอกันนานเลยนะครับ”
“สวัสดีค่ะ แต่ฟ้าไม่อยากเจอคุณเลยสักนิดค่ะ”
เพียงฟ้าพูดออกไปตามใจที่คิด ยงยุทธได้แต่หน้าเจื่อนลงทันที
“ออกไปรอข้างนอกก่อนยงยุทธ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเพียงฟ้า” สิงหาบอ
