“ไม่แบตหมดก็ปิดเครื่อง ทำไมเป็นแบบนี้ พี่ปลื้มส่งข้อความมาหาพี่ตอนเที่ยงชวนให้มากินข้าวด้วยกันที่บ้านน้องญา แต่พี่ไม่ว่างเลยขอเลื่อนมาตอนเย็น คุยกันล่าสุดในแช็ตเที่ยงวันนี้เอง”
“พี่ปลื้มอาจติดธุระเลยมาช้ามั้งคะ พี่กลมาเหนื่อยๆ นั่งพักก่อนค่ะ” นำทางมายังเสื่อ นั่งคั่นกลางระหว่างชายหนุ่มกับลูกสาว หนูวาเรียกจนเหนื่อย เพราะหล่อนยืนคุยกับเขาค่อนข้างนาน
“มาแล้วๆ คุกกี้ข้าวโอ๊ตหน้าตาเป็นยังไงน้า อากลไม่เคยกิน”
“นี่ค่ะ อร่อยไหม คุณแม่หนูทำเองเลยน้า ทำเสร็จวันนี้”
แบ่งคุกกี้ข้าวโอ๊ตแสนอร่อยให้อากลชิมหนึ่งชิ้น เอาเข้าปากตัวเองหนึ่งชิ้น หนูน้อยเอียงศีรษะดุ๊กดิ๊กอารมณ์ดีส่ายหน้าส่ายตากิริยาซุกซน
หน้าตาหนูวาถอดปรเมศวร์มาพิมพ์เดียว สีผิวได้มาจากทั้งคู่เพราะพ่อและแม่ล้วนผิวขาว กลวัชรเคี้ยวขนมพลางสำรวจใบหน้าอ่อนหวาน ญาตาวียังเด็ก แต่สามารถรับผิดชอบดูแลลูกสาวได้ดีเยี่ยม หย่าร้างกับสามีคราวนี้ทั้งชีว
