หรือนางจะเป็นคนเดียวในที่นี้ที่ไม่รู้ว่า ‘มารเทพ’ คือใคร?
ในบรรดาผู้คนทั้งหมด จะมีก็แต่ผิงจวินที่ชักสีหน้าไม่ยินดียินร้าย ชายหนุ่มก้าวเท้าออกมาเบื้องหน้าก้าวหนึ่งก่อนจะเหล่ตาไปยังเหวยเซียว “ถูกกลืนกินวิญญาณหมดแล้วหรือยัง”
ศิษย์พี่ใหญ่ร่วมอาจารย์พิจารณาทหารนายนั้นก่อนจะส่ายหน้า เสียงที่กล่าวแฝงความผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด “หลอมรวมเป็นหนึ่งแล้ว”
ผิงจวินยักไหล่ “เช่นนั้นก็คงไม่ต้องเอาไว้ ข้าไม่ต้องการให้สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ต้องแปดเปื้อน”
ชายหนุ่มแค่กะพริบตาเพียงหนึ่งครั้ง ฉับพลันเมฆาเบื้องบนก็แปรเปลี่ยน อสนีบาตฟาดผ่าลงมากลางลาน น่าสะพรึงกลัวเสียจนผู้คนกรีดร้อง ต่างพากันถอยร่นออกมาด้วยความหวาดกลัว
ร่างของทหารซึ่งเคยเป็นมนุษย์ธรรมดาถูกเผาไหม้จนเหลือเพียงเถ้าถ่าน
หยวนจื่ออี๋มองภาพนั้นอย่างสลดหดหู่ ไม่อาจเห็นด้วยกับวิธีการของศิษย์พี่สาม แต่ก็รู้ดีว่าการช่วยเหลือเขาคงนำมาซึ่งความตายในท้า
