•Nott part
ผมไม่อยากทำตามแต่ขี้เกียจจะขัดใจเลยเออออไปก่อน แต่ไม่ได้คิดจะทำตามที่อีกฝ่ายบอกไว้หรอกนะ ผมไม่ใช่คนหัวอ่อนที่ใครจะมาสั่งการได้ง่าย ๆ หรอก
“ว่าแต่เมื่อคืนเฮียพาฝันกลับมาได้ยังไง” ดูเหมือนขี้เมาพึ่งนึกได้ว่าตอนไปไม่ได้ไปกับผม แต่ขากลับกับเป็นผมที่พามา ถ้าเมื่อคืนผีกุลสตรีไม่เข้าสิง ถ้าไม่มีการหวงเนื้อหวงตัวตอนผมแตะต้อง ผมว่าผมน่าจะเผลอหยิกเหมือนฝันจนตัวเขียวโทษฐานที่เมาจนจำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้แม้กระทั่งผมยืนคุยอะไรกับไอ้เมฆตั้งหลายนาทีกว่าจะพาเธอมาได้
“จะเก้าโมงแล้วรีบไปเรียน” ผมไม่ตอบคำถามเลือกดุนหลังให้เหมือนฝันออกจากห้อง เจ้าตัวเองก็เหมือนพึ่งนึกได้ลนลานเชียว
“งั้นฝันไปเรียนก่อนนะคะ”
“ตั้งใจเรียน”
“รับทราบค่ะ” คำรับจบก็ยืดตัวขึ้นจุ๊บปาก พอเห็นผมขึงตาดุก็รีบวิ่งขึ้นรถด้วยความเร็ว ผมส่ายหน้าแต่ก็ยังมองตามจนกระทั่งเจ้าตัวขับรถพ้นหอพัก
“กูว่าแล้ว” คำทักที่ไม่ค่อยจะเหมือนคำทั
