ตอนที่ 20 บอกความจริง
เมื่อกลับมาถึงไทยข้าวตังก็ตรงไปที่ร้านเป็นอันดับแรกเมื่อเห็นสภาพร้านที่ไม่ต่างจากเดิมก็รู้สึกเบาใจไม่น่าเชื่อว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนมันถูกทำลาย เมื่อเดินเข้ามาข้าวตังก็เอ่ยทักเมยาและกี
“สวัสดีครับพี่เมยา ไงกี” ทั้งคู่เงยหน้าจากงานที่ทำก่อนจะส่งยิ้ม
“สวัสดีจ้าเป็นยังไงบ้าง” เมยาเดินเข้ามาทักทายด้วยรอยยิ้มกีเองก็เดินเข้ามาหาตอนนี้เป็นช่วงเย็นอีกไม่นานจะถึงเวลาปิดร้าน ภายในร้านจึงมีลูกค้าในร้านไม่เยอะมาก
“สวัสดีครับพี่ข้าวตัง”
“สบายดีครับผมซื้อของมาฝากด้วยครับ” ข้าวตังยิ้มก่อนจะวางถุงเกือบสิบถุงไว้บนโต๊ะส่วนมากเป็นพวกขนม ของประดับเล็ก ๆ น้อย ๆ และก็พวกของที่ระลึก
“ขอบคุณมากจ้า ความจริงไม่เห็นต้องซื้อมาฝากเลยเกรงใจแย่” เมยาเอ่ยกีเองก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” ข้าวตังยิ้มความจริงวันนี้เขาแค่ต้องการเอาของฝากมาให้ พอกลับมาถึงภามก็แวะเข้าไปบริษัทก่อนส่วนข
