หวนคืนรักคุณหมอทิศเหนือ

โลกกลมหรือแค่แคบ

“ข้าว แม่กับพ่อจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อนคุณยายที่เชียงใหม่นะลูก หนูอยู่เองได้ใช่มั้ย” เช้าวันต่อมาหลังจากรับประทานอาหารมื้อเช้าเสร็จ มารดาที่ดูจะเป็นห่วงลูกสาวและหลานชายเอ่ยถามขึ้น เพราะวันนี้เธอและสามีต้องบินไปบ้านที่เชียงใหม่เพื่อดูแลยายของข้าวเจ้า

“เราสองคนอยู่ได้ค่ะแม่ใช้มั้ยครับลูกชายแม่”

“คร๊าบ” เสียงใสของหลานชายตอบกลับไปให้ผู้เป็นยาย ใจจริงเธอไม่อยากห่างหลานชายวัยกำลังน่ารักน่าชังหรอกแต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องทำใจ!!

“แม่คะ พี่เจมส์จะกลับบ้านเมื่อไหร่คะ”

“เห็นพี่เขาบอกว่าว่าจะบินดูงานที่ต่างประเทศต่อเลยคงอีกสามเดือนโน้นแหละจะกลับไทย” ก็นึกว่าพี่ชายจะรีบกลับมาหาหลานที่ไหนได้ห่วงงานจนต้องบินไปต่างประเทศทันที ข้าวเจ้ามีพี่ชายหนึ่งคนที่รักและหวงน้องสาวมาก ถ้าวันนั้นวันที่เกิดเรื่องไม่ได้พี่ชายของเธอช่วยปกป้อง เธอก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงเหมือนกันพูดแล้วก็คิดถึงพี่เจมส์พี่ชายที่แสนดีขึ้นมาทันที

“ไม่ใช่ว่าไปติดสาวที่ไหนนะแม่”

“รายนั้นคงไม่มีสาวที่ไหนทนอยู่ด้วยได้หรอกลูก” พี่ชายของเธอดุมากคงไม่มีผู้หญิงคนไหนทนได้หรอกแถมยังทำงานหนักอีกต่างหากแต่เวลาพี่เจมส์อยู่กับหลานมักจะอ่อนโยนกับนอธเสมอไม่เคยดุด่าแถมยังสปอยนอธเสมอจนบางครั้งฉันก็ต้องเตือนให้เบาบ้าง พี่เจมส์เหมือนพ่อของนอธก็ว่า เขาดูแลนอธตั้งแต่อยู่ในท้องจนคลอดและโตขนาดนี้

หลังจากที่ฉันคุยกับแม่เสร็จก็พาตัวเองและลูกน้อยออกจากบ้านโดยมีเพื่อนสาวอย่างตะวันขับรถมารับฉันและลูกชายตัวแสบไปดูที่เรียนต่อ ตอนนี้ใกล้จะเปิดเทอมแล้วแถมปีนี้ฉันต้องเข้าเรียนปีหนึ่งใหม่อีกครั้งส่วนนอธก็เข้าอนุบาลทำให้หายห่วงได้มาก เวลาฉันไปเรียนลูกก็ต้องไปโรงเรียน ถึงเวลาเลิกเรียนฉันก็แค่ไปรับลูกกลับบ้านพร้อมกัน การไปโรงเรียนของนอธทำให้ฉันหายห่วง แค่คิดก็ใจหายเลี้ยงนอธตั้งแต่แบเบาะจนตอนนี้ลูกฉันจะเข้าโรงเรียนแล้วจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ เพราะเราสองคนแม่ลูกตัวติดกันอย่างกับเงาเห็นฉันที่ไหนก็จะเห็นนอธที่นั่น

ฉันเลือกที่จะกลับมาใช้ชีวิตที่ประเทศบ้านเกิดของตัวเอง ตอนนี้คงไม่มีอะไรต้องหนีอีกแล้วเพราะผู้ชายคนนั้นตอนนี้เขาคงมีครอบครัวแล้วและตอนนี้ลูกคือทุกสิ่งทุกอย่างของฉัน เขาคือแก้วตาดวงใจที่ฉันต้องปกป้อง ข้าวเจ้าคนเก่าได้ตายไปแล้วมีแต่ข้าวเจ้าคนใหม่ที่แกร่งกว่าเดิม

“ไปรายงานตัวที่มหาลัยก่อนนะแล้วเดี๋ยวค่อยไปดูโรงเรียนให้นอธ”

“โอเค” เพื่อนสาวอย่างตะวันวันนี้อาสาเป็นคนขับรถให้เพื่อนสาวไปทำธุระด้วยความเต็มใจ นานแค่ไหนแล้วแค่ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกันแถมครั้งนี้ยังมีตัวป่วนอย่างน้องนอธเพิ่มด้วย

มหาลัยแห่งนี้ครึกครื้นไปด้วยเหล่านักศึกษาที่ต่างพากันมารายงานตัว มหาลัยเอกชนที่มีชื่อเสียงและค่าเทอมที่แพงแต่ก็ยังมีนักศึกษาแห่มาเรียนกันด้วยความการันตีถึงความรู้ความสามารถที่จะได้ออกไปแถมยังมีเรียนภาคอินเตอร์อีกด้วย คุณแม่ลูกหนึ่งที่หน้าตาเหมือนเด็กสาววัยมหาลัย หน้าตาของข้าวเจ้ายังดูเด็กไม่เปลี่ยนแถมยังเด็กลงอีก

ผู้ชายทุกคนที่เดินผ่านคนแม่ลูกหนึ่งไม่ละสายตาบ้างก็เดินผ่านจนต้องเหลียวหลังมอง เธอสวยสะดุดตาเมื่อก่อนมีลูกว่าสวยแล้วตอนนี้มีลูกเธอยิ่งสวยขึ้นมากกว่าเดิมหลายเท่า ผิวขาวอมชมพู ผมยาว ใบหน้าที่ได้สัดส่วนของคนเอเชียรวมทั้งหุ่นที่ดีจนผู้หญิงด้วยกันยังต้องอิจฉาในความสวยของเธอ

“เฮ้ย!! ข้าวเจ้าใช่มั้ย” เสียงเอ่ยทักข้าวเจ้าดังขึ้นหลังจากที่เธอมอบตัวเสร็จเรียบร้อยและกำลังจะเดินไปที่รถแต่เป็นอันต้องชะงักเพราะเสียงเรียกชื่อเธอดังขึ้นจากด้านหลัง เธอหันไปตามเสียงเรียกเป็นอันต้องชะงักเมื่อเห็นหน้าของคนที่เรียกชื่อเธอและไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้บุคคลที่เธอเจอคือพี่หมอเจเพื่อนสนิทของแฟนเก่าเธอนั้นเอง

“สวัสดีค่ะ พี่หมอ”

“เฮ้ย!! ไม่คิดว่าจะเจอที่นี่ มาทำอะไรเหรอ?”

“อ๋อ มาทำธุระค่ะ ว่าแต่พี่หมอสบายดีนะคะ”

“สบายดีครับ ข้าวเจ้าสบายดีมั้ย”

“สบายดีค่ะ ยังไงข้าวขอตัวก่อนนะคะมีธุระต่อค่ะ” ข้าวเจ้าตัดบทสนทนาของหมอเจเพียงเท่านั้นและเดินออกจากบริเวณนั้นทันทีเพื่อไม่ให้พี่หมอถามอะไรเธอต่อ!!

“เสร็จแล้วเหรอข้าว”

“อือ เมื่อกี้ฉันเจอพี่หมอเจ”

“ห๊ะ!!ฉันก็ลืมบอกแกเลยว่าพี่หมอเจเป็นลูกเจ้าของมหาลัยแต่ไม่คิดว่าจะเจอพี่เขาที่นี่” หมอเจคือเพื่อนของแฟนเก่าข้าวซึ่งกลุ่มของแฟนเก่าข้าวเจ้าและเพื่อนของเธอรู้จักกันอยู่แล้ว ไม่แปลกที่ตะวันจะรู้จักพี่หมอเจ ก็อย่างที่ตะวันพูดไม่คิดว่าจะเจอพี่หมอเจวันนี้และที่มหาลัยแห่งนี้เพราะส่วนใหญ่เขาต้องอยู่โรงพยาบาลสิ!!

“ช่างเถอะ!! สักวันก็ต้องเจอ” อย่างที่ข้าวเจ้าพูด สักวันก็ต้องเจอโลกมักจะเล่นตลกกับชีวิตมนุษย์เสมอ คนที่แข็งแกร่งเท่านั้นที่จะอยู่ต่อได้ ถึงแม้ว่าจะเธอจะเจอเขาก็คงไม่สามารถทำอะไรหรือแก้ไขอะไรให้มันดีได้มากกว่านี้แล้ว ปล่อยผ่านตามเวลาดีที่สุด

หลังจากที่ส่งข้าวเจ้ามอบตัวเสร็จสองสาวก็พาน้องนอธมาเลือกโรงเรียนที่ชอบแต่ละโรงเรียนที่ข้าวเจ้าดูให้ลูกคือโรงเรียนอินเตอร์ที่ค่าเทมอสูงและประสิทธิ์ภาพก็สูงด้วยเช่นกัน โรงเรียนที่มีระบบรักษาความปลอดภัยและทุกอย่างที่ได้มาตรฐานสากลคือสิ่งที่เธอมอบให้กับลูกชาย

“นอธชอบมั้ยครับ”

“ชอบคร๊าบ นอธจะเรียนที่นี่”

“โอเค งั้นเดี๋ยวรอเปิดเทอมค่อยมาใหม่นะครับ”

“คร๊าบ”

“สวัสดีคุณครูรึยังครับลูก”

“สวัสดีคร๊าบ ไว้เจอกันเปิดเทอมนะครับคุณครูคนจ๋วย” เป็นไงลูกชายวันสามขวบของฉันตัวแค่นี้รู้จักพูดกับสาวหน้าตาระรื่นเชียว!! เรื่องแบบนี้คงได้พ่อมาเยอะแต่ขออย่างเดียวอย่าเจ้าชู้เหมือนพ่อเลยลูก แม่ขอเถอะ!!

“นอธไปกินข้าวที่ห้างกันมั้ย”

“โอเคคร๊าบ ป้าตะวันคนส๊วย” เสียงสูงเลยลูก!! นอธมักจะโดนหลอกล้อด้วยของกินและของเล่น ลูกชายของเธอมักจะเข้าหาคนเป็นและไม่กลัวคน หลังจากที่พาไปกินข้าวที่ห้างพร้อมกับเล่นเครื่องเล่นลูกชายของเธอที่ใช้พลังมากก็หมดฤทธิ์จนได้!!