กึก!!
ฉันเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านหลังใหญ่พลางเม้มปากแน่น ก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้านแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นหมอต้านั่งอยู่พร้อมกับมินนี่ที่นั่งข้างๆ ใช่ ฉันมาทานข้าวมื้อเย็นที่บ้านตามนัดที่แม่บอก ฉันมองไปข้างหน้าก็เห็นบรรดาผู้ใหญ่ทั้งหลายนั่งอยู่ที่โต๊ะทานอาหาร นี่ฉันถูกหลอกให้มาเจอหมอต้าเหรอเนี่ย ฉันค่อยๆก้าวถอยหลังอย่างช้าๆ แต่..
"เอ้า มาแล้วเหรอลูก" ฉิบหาย ความลับแตกแน่ๆ ฉันค่อยๆหัันไปหาทุกคนพร้อมกับยิ้มเจือนๆ แต่ดันไปสบตากับเจ้าของร่างสูงที่มองฉันนิ่งงัน สายตาแบบนี้มันต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ๆ
"หนูมะนาวใช่ไหม หนูยังไม่ตายจริงๆด้วย" ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะฝั่งตรงข้ามกับหมอต้า ไม่ใช่อะไรหรอกมันว่างอยู่ที่เดียวนะสิ
"สะ...สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทุกคน
"มะนาวนี่ดวงดีจังเลยนะ โดนตามฆ่าแต่ไม่ตาย" มินนี่เอ่ยปากพูดพร้อมมองมาที่ฉันด้วยสายตาจิกกัด
"ค่ะ ฉันก็ว่าอย่างงั้นแหละ ฉันนะเป็นคนที่ดวง
