รักวุ้นๆของยัยเห็นผี

เปลี่ยนตัว

มือหนาที่กอดฉันแน่น ลมหายใจอุ่นๆของเขาที่รินรดต้นคอฉัน​ไม่มีคลาย และจู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น เขาค่อยๆปล่อยมือออกจากการกอดฉัน เพื่อให้ฉันได้กดรับโทรศัพท์

(นาวมาหาพี่ที่ผับ XX ได้ไหม)

"พี่ก้องมีอะไรหรือเปล่าคะ"

(มีคนอยากเจอนาวน่ะ)

"ได้ค่ะ" ฉันกดวางสายก่อนที่จะหันไปหาร่างสูงที่ยืนกอดอกมองฉันอยู่

"พอดีว่าฉันมีธุระ งั้นฉันกลับก่อนนะ" เขามองฉันนิ่งๆแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนทันที ทำไมทุกวันนี้เขามักจะทำตัวแปลกๆอยู่เรื่อยเลยนะ

ณ ผับ XX

ฉันนั่งรถมาได้ไม่นานก็ถึงจุดหมาย ฉันเดินเข้าไปในผับไม่นานก็เจอกับผู้ชายสองคนที่นั่งอยู่ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือพี่ก้อง แต่อีกคนเขาคือใครกัน

"มาแล้วเหรอ นั่งก่อนสิ" ฉันนั่งลงข้างๆพี่ก้อง ซึ่งมีสายตาของผู้ชายตรงหน้าจ้องมองมาที่ฉัน

"หนูใช่ไหมที่ชื่อมะนาว" ฉันหันไปมองผู้ชายวัยห้าสิบต้นๆที่กำลังเอ่ยปากถามฉัน

"เอ่อ สวัสดีค่ะ" ฉันยกมือไหว้ผู้ชายตรงหน้าก่อนที่จะยิ้มให้

"ฉันพันตำรวจเอกสักดา ยินดีที่ได้รู้จัก" ฉันยิ้มแห้งๆพร้อมกับลูบท้ายทอยตัวเองเบาๆ นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย

"หมวดก้องบอกฉันว่าหนูกำลังทำข่าวให้สำนักข่าวอาชญากรรมอยู่ ซึ่งตอนนี้หนูจำหน้าพวกมันได้ สายของฉันส่งข่าวมาบอกว่าพวกมันจะเคลื่อนย้ายสินค้าล็อตใหญ่ ซึ่งสถานที่นั้นจะเป็นสถานที่ขายบริการ" ฉันขมวดคิ้วทันทีก่อนที่จะเผยรอยยิ้มออกมา

"ท่านอยากให้ฉันปลอมตัวเพื่อเข้าไปในนั้นเหรอคะ"

"หึ หนูนี่ฉลาดกว่าที่ฉันคิดไว้นะ ว่าแต่หนูจะเสี่ยงทำงานนี้ไหม"

"ไหนๆ ฉันก็เดินเข้ามาในวงการนี้แล้ว ยังไงฉันก็จะไม่ถอยแน่ๆ" ฉันเผยรอยยิ้มออกมาทันที

"นาวแน่ใจนะ" เสียงพี่ก้องทำให้ฉันพยักหน้าทันที

"แล้วจะให้ฉันเริ่มงานตอนไหนคะ"

"คืนพรุ่งนี้" ฉันพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะลุกขอตัวกลับ

ฉันเดินเข้ามหาลัยด้วยรอยยิ้มตื่นเต้น วันนี้แล้วสินะที่ฉันได้ทำงานกับตำรวจ รู้สึกเหมือนกำลังเป็นสายลับยังไงไม่รู้ ฉันสะบัดหน้าเบาๆแล้วเดินเข้าไปในห้องเรียน แอ๊ด เอี๊ยด เสียงการเชื่อมเหล็กทำให้ฉันรีบยกมือปิดหูทันที ฉันวางกระเป๋าลงก่อนที่จะเดินไปหยิบแว่นตาเพื่อใส่ในการเรียนเชื่อมเหล็ก

"นี่กูเรียนสาขาเครื่องกลแล้วทำไมต้องมานั่งเชื่อมเหล็กด้วยเนี่ย"

"แกก็เรียนไปเถอะน่า บ่นอยู่ได้"

"นักศึกษาทุกคนวันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ พอดีวันนี้อาจารย์ต้องเข้าประชุม" ฉันมองหน้าอาจารย์ก่อนจะลุกยืนขึ้นเพื่อเดินไปหยิบกระเป๋า

"ปณิตา เธอคือคนที่จะต้องถ่ายแบบคู่กับนักศึกษาแพทย์ เตรียมตัวให้ดีๆล่ะ" ห๊า ฉันต้องถ่ายแบบจริงๆเหรอ แล้วอาจารย์รู้ได้ยังไง ฉันยังไม่ได้ไปขอเป็นคู่ถ่ายแบบเลยนะ ใช่ มันต้องเป็นฝีมือของหมอต้าแน่ๆ

"ค่ะ" ฉันส่งยิ้มแห้งๆ ก่อนที่จะเดินออกจากห้องเรียน

"จริงดิ ที่แกจะได้ถ่ายแบบคู่กับหมอต้า" แล้วมันจะดีใจทำไมเนี่ย

"ชิ๊" ฉันเบะปากให้มันก่อนที่จะเดินไปที่โรงอาหารโดยมีพวกมันเดินตามมา

เสียงของพวกผู้หญิงที่กำลังยืนเป็นไทยมุงอยู่กลางโรงอาหาร ทำให้ฉันขมวดคิ้วทันที

"พวกนั้นยืนเป็นไทยมุงอะไรกันวะ"

"กูก็เดินมาพร้อมมึงป่ะ" ฉันหรี่ตามองธามทันที นี่แหละเพื่อนฉัน กวนอวัยวะเบื้องล่างสุดๆ

"สงสัยจะเห็นต้นกล้าเดือนคณะบริหารมั่ง" เต้มองฉันก่อนจะหันไปมองพวกผู้หญิงกลุ่มนั้น ฉันเดินไปตบไหล่เต้เบาๆ

"ไอ้เต้ แกคือผู้รอบรู้ทุกเรื่องจริงๆ นับถือๆ"

"เดี๋ยว แกคงไม่ได้ว่าฉันเผือกเรื่องชาวบ้านหรอกนะ" ฉันยกยิ้มให้เต้ ก่อนที่จะมีเสียงกรี๊ดดังใกล้มาเรื่อยๆ

"สวัสดีมะนาว" ฉันค่อยๆหุบยิ้มแล้วมองผู้ชายตรงหน้า ฉันมองไปรอบๆก็พบกับสายตาหลายคู่ที่กำลังจับจ้องมาที่ฉัน

"อ้อ สวัสดี แห้ะๆ" ฉันยิ้มแห้งๆส่งให้ต้นกล้า ก่อนที่จะได้รับรอยยิ้มที่แสนชวนหลงไหลกลับมา แต่มันใช้กับฉันไม่ได้ผลหรอกนะ และก็ไม่รู้ทำไม

"มะนาวมากินข้าวเหรอ"

"อ้อ ใช่"

"งั้นเราขอนั่งกินด้วยได้ไหม" ฉันเลิกคิ้วแล้วมองไปหาเพื่อนทั้งสามคน ก็พบว่าพวกมันรีบหันหน้าไปทางอื่น ฉันหรี่ตามองพวกมันทันที หน้อย ไอ้พวกเพื่อนตัวดี

"อ่อ ได้สิ" ฉันที่นั่งใกล้กับเต้และธามส่วนมอคค่าก็นั่งกับต้นกล้า ฉันนั่งเกร็งเพราะต้นกล้าที่เอาแต่เท้าคางจ้องมาที่ฉันพร้อมกับรอยยิ้มของเขาที่กำลังส่งมาให้ฉัน

"พี่ไม่มีเรียนเหรอ" เป็นมอคค่าที่เอ่ยถามต้นกล้า ว่าแต่มอคค่าเรียกเขาว่าพี่งั้นเหรอ หรือว่าเขาจะกำลังเรียนอยู่ปี 3

"ใช่สิ ลืมไปเลยงั้นขอตัวก่อนนะครับ" เขาลุกพร้อมส่งยิ้มมาให้ฉัน พอเขาเดินออกไป ฉันก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่เพราะรู้สึกหายอึดอัด

"ฉันว่าเขาต้องมาจีบแกแน่ๆเลยว่ะ" ควับ!! ฉันหันไปหาไอ้เต้ทันที

"จีบอะไรเล่า เขาก็แค่ไม่มีเพื่อนกันข้าวป่ะ"

"เห็นห่าวๆแบบนี้เสน่ห์แรงเหมือนกันนี่ แล้วมึงชอบใครวะ พี่หรือน้อง"

"ไอ้ธามถ้าแกไม่หยุดพูด ฉันจะเป็นคนปิดปากแกเอง จะเอาไหมล่ะ" มันเบะปากใส่ฉันก่อนที่จะเดินไปหาเด็กของมัน

"งั้นฉันกลับก่อนนะ" ฉันบอกเพื่อนก่อนที่จะลุกเดินออกมา

ผมเดินเข้าไปในร้านเหล้าด้วยท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่ ไม่รู้สิ ผมรู้สึกหงุดหงิดกับคนคนหนึ่งซึ่งเธอก็คือมะนาว โทรไปก็ไม่รับ ไปหาที่มหาลัยก็ไม่เจอ

"ทำไมทำหน้าแบบนั้นวะ" เพทายที่นั่งโอบไหล่ฟ้าใสแฟนของมัน มันทำให้ผมยิ่งรู้สึกคิดถึงยัยตัวแสบขึ้นมาทันที นี่ผมเป็นอะไรไป

"เฮ้เพื่อน ฉันมีเรื่องจะขอให้ช่วยวะ"

"เรื่องอะไร" รอยยิ้มแห้งๆที่ปรากฎบนหน้าของไอ้กายทำให้ผมขมวดคิ้วทันที

"คือกูไปซื้อสินค้าใหม่มา แต่กูดันติดธุระวะ ก็เลยอยากขอให้แกไปแทน" ผมหรี่ตามองมันทำให้มันรีบหลบตาผมทันที ผมส่ายหัวเบาๆให้กับมัน และผมก็รู้ว่าสินค้าที่มันพูดถึงคือผู้หญิง

"แล้วทำไมไม่ให้ไอ้โซลไป"

"กูก็ติดธุระเว้ย มึงก็ช่วยมันไปเถอะ ค่าตัวยัยนั่นแพงมากนะเว้ย เจ้เจ้าของร้านบอกมาว่ายังไม่เคยผ่านมือใครแถมยังสวยด้วยนะเว้ย ถ้าแกไม่ไปถือว่าพลาด"

"เออ ไปก็ได้" ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าที่นั่นมันมีอะไรดีนักหนาพวกมันถึงชอบ ซึ่งมันเป็นสถานที่ขายบริการ

ฉันมองไปรอบๆ ก่อนที่จะเดินเข้าไปในสถานที่นั้น พร้อมกับพี่ก้องที่เดินตามหลังมา ฉันขยับแว่นตาเพื่อกดถ่ายภาพซึ่งเป็นแว่นที่ผู้พันศักดาให้ไว้ ผู้คนมากมายที่กำลังเดินควงหญิงสาวเข้าไปข้างใน ฟู้ ฉันหลับตาก่อนจะหายใจออกเพื่อให้หายตื่นเต้น

"พวกเราเป็นช่างซ่อมแอร์ เจ้าของที่นี่ติดต่อไปว่าแอร์ที่นี่เสีย" พี่ก้องพูดกับผู้ชายร่างยักษ์สองคนที่ยืนเฝ้าประตูทางเข้า ก่อนที่จะปล่อยให้พวกเราเข้าไป ฉันกับพี่ก้องที่อยู่ในชุดของช่างซ่อมแอร์พร้อมกับอุปกรณ์ต่างๆ จึงไม่ค่อยเป็นที่น่าสนใจสักเท่าไหร่

"แยกย้ายกันตรงนี้นะ พี่จะเดินไปดูทางนั้น พี่มั่นใจว่ามันต้องใช้ห้องใดห้องหนึ่งในการส่งของ" ฉันพยักหน้าก่อนที่จะเดินขึ้นไปชั้นบน ซึ่งมีห้องจำนวนมาก ฉันเดินไปเรื่อยๆ ซึ่งมีประตูหนึ่งเปิดอยู่ พอเดินไปส่องดูก็พบกับผู้ชายกับผู้หญิงที่กำลังร่วมกิจกรรมอยู่ ฉันรีบปิดตาแล้วเดินออกจากตรงนั้นทันที เสียสายตาจริงๆ

" ห้องตั้งเยอะแล้วฉันจะหาเจอได้ยังไงเนี่ย" ฉันบ่นคนเดียวเบาๆ

กึก!!

ทว่า ฉันเดินมาหยุดอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องหมายเลข 29 เอาเว้ยห้องนี้แหละ แอ๊ด ฉันค่อยๆเปิดประตูแต่ห้องกลับว่างเปล่า ฉันปิดประตูลงก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง ตึง ตึง เสียงจากข้างในตู้เสื้อผ้าทำให้ฉันสะดุ้งตกใจ ฉันเม้มปากแล้วค่อยๆเปิดตู้

พรึบ!! กรี๊ด

เสียงกรีดร้องของผู้หญิงคนหนึ่งที่ล้มมาทับตัวฉัน ไม่นานเธอก็ลุกยืนด้วยอาการสั่นๆ "เธอเข้าไปอยู่ในนั้นทำไม"

"เธอเป็นผู้หญิงเหรอ" ฉันพยักหน้าเบาๆแล้วค่อยๆเดินไปหาเธอ แต่กลับต้องหยุดเมื่อเธอก้าวขาถอยหนี พร้อมกับน้ำตาใสๆที่กำลังไหลออกมา

"เฮ้ เธอร้องไห้ทำไม"

"ฮือ ฉันไม่ร่วมรักกับผู้หญิงด้วยกัน และอีกอย่างฉันก็โดนจับตัวมาให้ขายตัว เธอปล่อยฉันไปเถอะนะ" คำพูดของเธอทำให้ฉันขมวดคิ้วทันที ก่อนที่จะระเบิดหัวเราะออกมา

"ฮาๆ เธอคิดว่าฉันชอบเพศเดียวกันเหรอ และอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่ลูกค้าที่นี่ด้วย"

"แล้วเธอมาทำอะไรที่นี่"

"มาทำงานน่ะ" เธอขมวดคิ้วทันทีเมื่อฉันพูดจบ

"เอาเป็นว่าถ้าเธอโดนจับตัวมา เดี๋ยวฉันจะพาเธอออกจากที่นี่เอง" เธอยิ้มทันทีก่อนที่จะเดินมาหาฉัน

"แต่เธอต้องเปลี่ยนมาใส่ชุดฉันแทน" เธอพยักหน้าเบาๆก่อนที่จะหยิบเสื้อคลุม และไม่นานเธอก็เดินก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับชุดใหม่ของเธอ ส่วนฉันก็เป็นชุดใหม่เพราะชุดที่เธอใส่มันรัดรูปมากแต่ทำไมฉันใส่มันรัดยิ่งกว่ารัดอีกล่ะ ฉันมองตัวเองผ่านกระจกก่อนที่จะเดินออกมาหาเธอซึ่งใส่ชุดของฉันอยู่

เสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งที่หยุดอยู่หน้าห้อง ทำให้ฉันรีบดันเธอเข้าไปหลบอยู่ในตู้ทันที แอ๊ด ปัง เสียงเปิดและปิดประตูทำให้ฉันรู้สึกถึงบุคคลที่เดินเข้ามาในห้อง ฉันที่ยืนหันหลังให้ประตูแต่ก็รู้ว่าคนที่เข้ามาในห้องเป็นผู้ชาย ฉันขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้กลิ่นหอมๆจากบุคคลที่เข้ามาในห้อง แถมยังมีกลิ่นที่คุ้นมากอีกด้วย

"เธอใช่ไหมที่เพื่อนฉันซื้อตัวมา" แถมเสียงก็คุ้นอีก

"เอ่อ ใช่ค่ะ" ฉันตอบเขาไปโดยที่ยังหันหลังให้เขาอยู่

"หันหน้ามาคุยกันดีๆ" ฉันเดินไปนั่งข้างๆเตียง ซึ่งมีผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่แต่ยังหันหลังให้เขาอยู่เหมือนเดิม หมับ!! ฉันสะดุ้งทันทีเมื่อมือหนายื่นมาแตะไหล่ฉัน งื้อ ทำไมฉันต้องมาติดแง็กอยู่ห้องนี้ด้วยเนี่ย

"ถ้าเธอไม่หันมา ฉันจะปล้ำเธอจริงๆนะ"