สวาทรักคืนแรม บทที่4.ลมเย็นๆ นอนเล่นชายทุ่ง

1572 คำ

ผมรอจนเสียงทุกอย่างเงียบลงเหมือนเดิม จึงค่อยๆ เดินออกมาจากครัว ได้ยินเสียงหัวเราะระริกระรี้แทรกตามสายลมมาบสางครั้ง แม่สาวนั่นคงรู้ตัวแหละ มาการมากับพี่ชายผมครั้งนี้ หล่อนต้องเจอกับอะไร ผมตะแคงหูฟังจนดึก ไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงหัวเราะ ผมส่ายหน้า เดินกลับเข้าห้อง หลังปิดหน้าต่าง ประตูเรียบร้อย พี่ชายผมคงใช้เวลาอีกพักใหญ่ กว่าจะเผด็จศึกผู้หญิงที่พามาด้วยได้ ผมทิ้งตัวนอนมองพระจันทร์ผ่านมุ้งลวด ปีนี้ผมอายุยี่สิบเอ็ด หากเรียนจบก็มีกำหนดบวชแทนคุณ ผมวางแผนอนาคตในใจเรื่อยเปื่อย ในนั้นมีมีแผนเองหญิง ผมยังไม่เจอใครที่รักจริง เลยยังไม่ได้คิดเรื่องนั้น แต่หากช่วงนี้มีหญิงเข้ามา ผมก็ไม่ได้คิดปฏิเสธนะ ผมพร้อมที่สนองความอยากให้พวกหล่อน แต่บนข้อตกลง ยังมีอะไรอีกหลายอย่างรอให้ผมทำ ไม่ได้มีแค่การหาคู่ ผมยังต้องออกหางานหลังเรียนจบ และสร้างตัว พ่อ แม่แก่ลงทุกวัน หากผมทำตัวไม่เป็นโล้เป็นพายเหมือนพี่ชาย ทั้งสองท่านจะพึ่งใครล่ะ แสงจันทร์ทอดแสงเป็นทางยาว คงดึกเหมือนกันนั่นแหละ แต่แปลก ผมนอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นจากที่นอน เปิดประตูออกมาหาน้ำกิน ไม่คิดเหมือนกันว่าจะเจอกับใคร... ผมขมวดคิ้ว มองเงาตะคุ้มๆ หน้าตู้เย็นๆ นูปร่างไม่คุ้นตาเท่าไหร่ “นอนไม่หลับเหรอ?” เธอทักผมก่อน “เปล่า แค่หิวน้ำ” ผมเดินเลยเธอไป พอเปิดตู้เย็น แสงสว่างด้านในส่องออกมาด้านนอก ผมถึงได้รู้ ผู้หญิงคนนี้อยู่ถัดจากบ้านผมไปประมานสามหลัง ผมหยิบขวดน้ำติดมือมา เดินเลยกลับไปทางเดิม “จะนอนแล้วเหรอ?” เธอชื่อปลา เธอตะโกนถามผม “อืม...” ผมพยักหน้า เดินต่อ ได้ยินเสียงฝีเท้าวิ่งตามมา เมื่อผมเปิดประตูห้อง ปลาก็เดินปทรกผมเข้าไปด้านในหน้าตาเฉย “ผมไม่อยากมีปัญหากับพี่” ผมเปรยลอยๆ ไม่ปิดประตูห้อง “พี่บาสไม่ว่าหรอก” เธอตอบผม ท่าทางเหมือนกำลังท้าทายอะไรบางอย่าง “อย่าเลย ผมขี้เกียจทะเลาะกับพี่” ผมส่ายหน้า เบี่ยงตัวเปิดทาง เหมือนเป็นการไล่กลายๆ ปลายิ้มให้ผม เดินเลยไปทิ้งตัวนอนบนเตียงของผม ผมจิปาก ยกขวดน้ำในมือขึ้นมาเปิดฝาและดื่มอักๆ ผมไม่ชอบสถานการณ์ปบบนี้เลย มันทำให้ผมกำลังลำบากใจ หากมีอะไรเกิดขึ้น มันจะซ้ำรอยเดิม เรื่องรำยำที่ผมพยายามเลี่ยง ผมไม่อยากซ้ำรอยพี่ แม้ผู้หญิงจะเปิดทางให้ “เบสคิดว่าพี่บาสไม่รู้เรื่องเบสกับพี่กุ้งเหรอไง” เสียงเธอพูดต่อ ผมขมวดคิ้ว ‘กุ้ง’ คือพี่สะใภ้คนก่อน คนที่ผมมีอะไรด้วย “หมายความว่าไง?” ผมถาม เผลอเดินเข้ามาในห้อง “ปิดประตูก่อนสิ...เดี๋ยวปลาจะเล่าให้ฟัง” ความอยากรู้ ผมเลยหลวมตัวเดินตามเกมของปลา ผมไม่อยากผิดใจกับพี่...แม้มันจะเป็นแค่เรื่องเก่าๆ ที่เกิดขึ้นนานแล้วก็ตาม “เบสไม่ต้องกลัวหรอก ที่พี่บาสเลิกกับอีกุ้ง เพราะตัวมันนั่นแหละ” ปลาพูดต่อ ผมนิ่งฟัง “มันนอนกับเขาไปทั่ว พี่บาสเลยไม่ทนให้อีกุ้งสวมเขา” ท่าทางปลากับพี่สะใภ้คนเก่าผมคงมีเรื่องผิดใจกัน ท่าทางการเล่าของเธอเลยผสมความโกรธที่ปิดไม่มิดออกมาด้วย ผมมองหาที่นั่ง แต่ไม่มีทีว่างพอนอกจากเตียงนอน แววตาปลาทำให้ผมสยอง ผมนึกอยากออกไปตามพี่ชาย เขาปล่อยให้สาวที่หิ้วมา มาป้วนเปี้ยนอยู่กับผมได้ยังไง “พี่บาสเมาหลับไปแล้ว...ไม่ต้องห่วงหรอก” อ้อ...ผมถึงบางอ้อ...พี่ชายผมถูกสาวมอมจนหลับ ผมอยากหัวเราะ แต่หน้าสิ่วหน้าขวานแบบนี้ผมก็คงหัวเราะไม่ออก ดูท่าปลาจะเปลี่ยนเป้า มาที่ตัวผมแทน “จะกลับบ้านไหม ผมจะไปส่ง” หากอยู่กันสองต่อสองแบบนี้ ผมคงไม่ปลอดภัยหรอก แววตาของปลาวาววับ เหมือนกำลังวางแผนบางอย่างในใจ “เบสกลัวปลาเหรอ?” “เปล่า...มันคงไม่ดีหรอก หากปลาจะอยู่ในบ้านที่มีแต่ผู้ชาย ทั้งคืน” มันคงเป็นคำพูดที่ฟังดูดีที่สุดเท่าที่ผมคิดออก “อิๆ” ปลาหัวเราะ...มองผมตาพราว “ไม่อะ คืนนี้จะนอนนี่” ผมอยากยกมือขึ้นตบหน้าผาก พี่ชายผมเอาความซวยมาโยนให้แท้ๆ ถึงปลาจะหน้าตาสวย รูปร่างดี แต่เวลานี้ผมไม่มีอารมณ์ ผมมีความกังวลมากกว่า “มาเถอะ อย่าเสียเวลาเลยเบส ปลารู้กฎของเบสดีน่า ปลาไม่พูดหรอก พี่บาสก็จะไม่มีวันรู้เรื่องด้วย” “มันไม่ใช่แบบนั้น” “ปลามากับพี่บาสเพราะเบสนั่นแหละ เบสเข้าถึงยากจะตาย เจ้หมวยก็ห๊วงหวง” ปลาบ่นอุบ ผมสะดุ้ง ปลาคงรู้ความสัมพันธ์ของผมกับเจ้หมวยมาบ้าง ไม่อย่างนั้นคงพูดไม่ถูก “มามะ อย่าเสียเวลาเลย” ผมถอนใจพรวด ผมคงต้องพูดกับพี่ชายเรื่องนี้ ผมไม่อยากผิดใจกับพี่ ไม่อยากทำให้พี่น้องมีเรื่องระหองระแหงกัน “เห้อ...” “มามะ” ปลายังคงกวักมือเรียกหย็อยๆ “ผมไม่มีอารมณ์จริงๆ” “ไม่เป็นไร ปลาบิ้วเอง” ปลาลุกขึ้นนั่งบนเตียง ไขว้แขนปลดเสื้อที่สวมอยู่หน้าตาเฉย ผมพูดไม่ออกไปแต่ปล่อยเลตามเลย ผมมัวแต่ยืนอึ้ง มารู้สึกตัวอีกทีก็แทบหน้าคะมำ ปลารั้งผมเข้าไปหา โถมเข้าใส่แบบไม่ให้ผมตั้งตัว ผมชะเลืองมองแสงจันทร์ด้านนอก แสงสีทองอร่ามนั่น คงยวนใจใครหลายคนให้ลุ่มหลงได้ง่ายๆ รวมถึงตัวผมเองด้วย ผมปล่อยให้ปลาสำรวจผมตามสะดวก มือเรียวเล็กแตะนั่นจับนี่ไม่หยุด และเมื่อปลาคว้าหมับเข้าที่กล่องดวงใจของผม ผมก็นอนอยู่เฉยๆ ไม่ไหวแล้ว ปลาสอดมือล้วงเข้าไปใต้เอวกางเกง ลูบคำท่อนเอ็นของผมอย่างสนุก ผมไม่อยากให้เสียเวลา ไหนๆ ก็ปฏิเสธไม่ได้ ผมประคองขาปลาแยกออกออกจากก้น เถลตัวลงต่ำแลบลิ้นเลียร่องเสียวดูดเลียน้ำเ****นของปลาอย่างเมามัน ปลาหลับตาแหงนหน้าร้องซี๊ด ครางระงมด้วยความเสียว ผมละเลงลิ้นปาดซ้ายขวา เพิ่มความกระสันไปเรื่อยๆ ผลาบิดตัวเป็นเกลียว ครางแบบไม่ออมเสียง จนผมเริ่มระแวง หากพี่ชายผมตื่นมาได้ยินเข้าล่ะ ผมไม่อยากคิด ผมค่อยๆ ดันตัวเองขึ้นนั่งบนส้นเท้า คุกเข่าตรงกลางหว่างขาปลา ประคองหัวทวนถูตรงผากร่อง ปลาชะเง้อมองหน้าแดงก่ำ ผมมองสบตาปลาไปเอาท่อนเอ็นถูร่องเสียวไป ปลาเด้งเอวกระดกสะโพกมือจับท่อนลำของผมไปจ่อที่รูเสียวตนเอง เธอหลับตากดหัวทวนผมเข้าไปในร่องเสียวฉ่ำน้ำ “โอววววว ซี๊ดดด เบส โอวววว” ผมเสือกท่อนเอ็นเข้าไปในรูเสียว รู้สึกถึงความคับแคบและแรงรูดรัด รูร่องของปลาขมิบตุ๊บๆ “ซี๊ดดดด เบาๆ ก่อนนะเบสช้าๆ”ปลากระซิบบอก ผมพยักหน้ารับ ค่อยๆ ดันท่อนเอ็นเข้ารูเสียวปลาอย่างช้าๆ ถอนสะโพกดึงท่นชอนเอ็นออกมาเล็กน้อย แล้วก็ดันเข้าไปใหม่โดยที่ปลาช่วยประคองสะโพกผมไว้ เพื่อกันไม่ให้ผมกระแทกแรงเกินไป ผมเสียวซ่านจนเกือบเผลอคราง ท่อนเอ็นถูกรัดแน่นๆ แรงดูดตุ๊บๆ จากด้านในเลยเผลอตัวกดท่อนลำเข้าไปจนสุดโคน ปั่กๆๆๆๆ โหนกต่อโหนกกระแทกกันดังลั่น ผมก้มลงจูบปากปลาเพื่อผิดเสียงคราง เนินนมสองเต้าของปลากระเพื่อมไปมาเพราะแรงอัดกระแทก ผมก้มลงไปดูด ปลาขมิบรูเสียวตอดรัดท่อนเอ็นผม เหมือนสะกิดเตื่อนให้เริ่มกระเด้าแรงๆ ผมสาวสะโพกซอนบั้นเอวย้ำๆ ขยับกระแทกอย่างเป็นจังหวะ จูบไซ้ซอกคอ ดูดปากแลกลิ้นกับปลา ปลาก็ไม่ยอมน้อยหน้าเริ่มร่อนเอว ส่ายเด้งเนินหนั่นสวนผมเร็วขึ้น แรงขึ้น ผมเองก็ไม่รอช้าเร่งกระเด้าอย่างเมามัน เสียงหนอกกระทบกันดังสะหนั่นผสมกับเสียงครางระงม ผมยิ่งเร่งกระแทกเต็มเหนี่ยว จนปลาครางลั่น ตัวเกร็งกระตุก ส่วนรูเสียวก็ขมิบรัดอย่างแรง จนผมกระแทกท่อนเอ็นอีกไม่กี่ทีก็เสร็จกิจตามปลาไป ผมกดท่อนเอ็นสุดโคนฉีดน้ำเสียวเข้าไปในรูร่องของปลา หัวถอกกดคลึงปากมดลูกกึกๆ จนรู้สึกได้ ผมกระตุกเกร็งหลายที จนน้ำเมือกสีขาวขุ่นพ่นเข้าไปในรูร่องของปลาจนหมด ผมหายใจหอบๆ มองหน้าปลาโดยที่ยังนอนทับกันอยู่ ท่อนเอ็นยังฝังลึกอยู่นรูร่องฉ่ำแฉะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more