หนีเสือปะจระเข้

1881 คำ

“คุณอยากได้อะไร บอกผมได้เลยนะครับ” ทางด้านเอวาที่นั่งรถมากับอดัม แต่เธอกลับเอาแต่มองหาทางหนีจนอดัมสังเกตเห็น “อืม...ฉันยังไม่รู้ ที่นี่มีห้างหรือตลาดไหมล่ะ ฉันอยากไปเดินดูก่อน” พูดจบอดัมก็สั่งให้คนขับรถขับไปยังตลาดของที่นี่ เพราะที่นี่ไม่มีห้างสรรพสินค้า และคงไม่มีต่อไปเพราะค่อนข้างห่างไกลความเจริญของสังคมเมือง “เอ่อ พอดีฉันไม่มีเงิน ฉันขอยืม...” “นี่ครับ นายหัวให้ผมเตรียมไว้ให้แล้ว” อดัมยื่นซองเงินปึกหนาไปให้เอวา ก่อนเธอจะรับเอาไป “เดี๋ยวฉันจะเดินดูของ คุณรออยู่บนรถก็ได้ค่ะ ฉันไปแปปเดียว ไม่นานหรอก” “มันอันตราย เดี๋ยวผมไปด้วยดีกว่า” ไม่พูดเปล่าแต่อดัมยังเดินลงไปรอนอกรถอย่างไม่สนใจคำทัดทานของเธอ เอวาได้แต่กัดปากแน่นแล้วลงรถไป ‘บ้าเอ้ย! แล้วจะหนียังไงล่ะทีนี้!’ เอวาได้แต่คิด ก่อนจะเดินตรงไปที่ตลาดโดยมีอดัมเดินตามไม่ห่าง เธอเลือกซื้อของโดยแทบไม่สนใจว่ามันจะเป็นของอะไรในเมื่อจุดประ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม