STAR SECRETS :: CHAPTER 3 [30%]
852 คำ
SO STAR
2
สองเท้าของผมก้าวออกมาจากครัว กวาดตามองหายัยพริกหวานก็เห็นว่าเธอกำลังนั่งคุยกับเพื่อนนางแบบของตัวเองอยู่ ผมได้ทีคิดวิธีเอาคืนเธอด้วยการเอาความลับที่กุมอยู่มาเป็นตัวล่อให้เธอกระวนกระวาย แค่เห็นหน้ายัยนั่นตอนเป็นแบบนั้นก็อดใจรอไม่ไว้แล้วนะ
“หายไปไหนมาน่ะโซล โมตามหาทั่วเลย”
“อ่อไปหาน้ำกิน จริงสิเธอสนิทกับพริกหวานหรือเปล่า?”
“ก็คุยกันได้ นายมีอะไรเหรอ ฉันว่าเราไปมีความสุขกันดีกว่านะ ฉันจองห้องไว้แล้ว” ผมมองสบตากับโมนาที่ยิ้มหวานให้ แต่ตอนนี้ยังไม่มีเวลาสนุกบนเตียงน่ะสิ อยากจะสนุกกับยัยพริกเน่ามากกว่านะ
“เดี๋ยวมานะ ฉันมีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนรู้”
“เรื่องที่อยากให้ทุกคนรู้ เรื่องอะไรเหรอโซล” โมนามองผมด้วยสีหน้าสงสัย แต่ผมกลับแสยะยิ้มให้ก็เท่านั้นล่ะ ผมเดินไปหยุดตรงกลางห้องมองทุกคนทีกำลังปาร์ตี้อย่างสนุก
“ทุกคน ขอขัดความสนุกสักแป๊บนะ พอดีฉันมีเรื่องจะบอกให้ทุกคนรู้เกี่ยวกับ... ความลับอะไรบางอย่างที่ฉันเพิ่งจะรู้มาสดๆ ร้อนๆ”
ทันทีที่ผมพูดตะโกนออกไป ทุกคนก็หยุดกิจกรรมของตัวเอง เสียงเพลงปิดลง ไฟในห้องเปิดขึ้นสายตาของผมมองกวาดไปทั่วกระทั่งเจอเข้ากับสายตาตกตะลึงของพริกหวาน หึ
“มีอะไรเหรอโซล เรื่องที่เป็นความลับน่ะ”
“นั่นสิ หรือว่านายรู้ความลับของฉันที่ว่าไม่ได้เป็นผู้ชาย”
“อ้าวเฮ้ยไอ้เขม มึงเป็นเหรอ?” ทุกคนต่างพากันตกใจเพราะคิดว่าความลับที่ผมประกาศเป็นเรื่องของตัวเอง ก็นั่นแหละทุกคนมีความลับกันทั้งนั้น แต่ในทีนี้ผมล่วงรู้เพียงแค่ความลับเดียวเท่านั้นล่ะ
“ก็เป็นความลับที่สุดยอดของวงการ คนที่เราก็รู้จักกันดีนี่แหละ” ผมเท้าเอวหยิบมือถือขึ้นมาชู ทุกคนต่างพากันฮือฮา หยิบมือถือของตัวเองมาอัดวีดีโอเพื่อเก็บไว้เป็นหลักฐาน
เอาล่ะพริกหวานดูสิ ว่าเธอจะทำยังไง?
สีหน้าเธอตอนนี้ดูไม่ได้เลยนะ กลัวเหรอ... เพิ่งจะเคยเห็นเลยนะ ไอ้ใบหน้าที่หยิ่งและความจองหองของเธอน่ะ มันกลายเป็นใบหน้าที่เหมือนแมวตัวน้อยๆ ที่กำลังหลงทางยังไงยังงั้น
“อะไรเหรอโซล พวกเราอยากรู้นะ ใบ้หน่อยได้ไหม?”
“อืม ยังไงดีล่ะใบ้ว่ามันเป็นความลับที่น่ายินดีนะ”
“น่ายินดี? หรือว่าในบรรดาพวกเรามีใครท้องเหรอ”
“เฮ้ย ไม่นะฉันป้องกันตลอด” ใบหน้าของทุกคนต่างมองกันไปมา ผมยิ้มมุมปากเอียงคอมองพริกหวานที่ยืนเหงื่อแต่พลั่ก กระทั่งผมถอนหายใจออกมา
“ฉันก็เบื่อที่จะกุมความลับแล้วล่ะ บอกเลยแล้วกันนะ”
“เอาเลย เรื่องอะไรกันอยากรู้ชะมัด!”
“คือว่าฉันไปรู้ความลับอะไรบางอย่างของผู้หญิงคนหนึ่งนะ เธออยู่ในหมู่พวกเรานี่แหละ เธอชื่อว่า... อื้อ!
OxO!
“ฮะ เฮ้ย...”
“พะ พริก!”
ผมเบิกตากว้างด้วยความตกใจแบบสุดขีด เพราะไม่คิดว่าพริกหวานจะพุ่งตรงมาคว้าต้นคอผมลงไปประกบจูบ ใช่ เธอจูบผมเว้ยเฮ้ย! จูบที่มันแนบแน่น จนผมโอบเอวบางให้แนบชิดกับลำตัว ขยี้จูบกับร่างบางที่พยายามถอยห่างแต่ผมก็รั้งเอวเธอไว้ ทุกคนในที่นี่ต่างพากันโห่ร้องกันอย่างดีใจ แต่ผมกลับไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้กำลังสัมผัสกับริมฝีปากที่นูนนุ่มน่าจูบแบบนี้ พริกหวานจิกนิ้วลงกับไหล่ของผม พยายามดันผมให้ออกห่างกระทั่งผละจูบออกจากกัน
“หึ”
“พะ พริกกับโซลหรือว่าเรื่องที่บอก...”
“มะ ไม่ใช่นะ ฉันกลับก่อนแล้วกัน” พริกหวานทำหน้าเชิดเหมือนเดิมก่อนจะเดินออกจากห้องไป ผมยกยิ้มลูบริมฝีปากของตัวเองและเดินตามหลังพริกหวานไป โดยไม่ได้สนใจเสียงเรียกและเสียงเชียร์สักนิด
หมับ
“ปะ ปล่อยนะ”
“นี่คือวิธีปิดปากฉันในแบบฉบับของเธองั้นเหรอ?” ผมคว้าต้นแขนพริกหวานไว้ ยัยนั่นถอนหายใจออกมาและตวัดมือผ่านใบหน้าของผม ดีนะที่หลบทัน
“มือไวชะมัด”
“นายมัน... ฉันเกลียดนาย!”
“อ่อเหรอ เพิ่งจะรู้นะเนี่ย” พริกหวานทำหน้าโมโหราวกับจะฆ่าผมให้ได้ ใบหน้าสวยที่เต็มไปด้วยรอยย่น “เฮ้ ทำหน้าแบบนี้ เดี๋ยวหน้าก็เหี่ยวกันพอดีอะ”
“!”
“หึ หน้าเหี่ยวไม่พอระวัง... อย่างอื่นจะเหี่ยวตามนะ”
“ไอ้ลามก!” ผมกวาดสายตาจากด้านล่างขึ้นมาสบตากับเธออีกครั้ง พริกหวานสะบัดมือผมออกและยกขึ้นเช็ดริมฝีปากตัวเองอย่างแรงจนมันแดงขึ้น “รังเกียจหรือไง?”
“ใช่”
- ผู้เขียน
