นนเดินผิวปากอย่างอารมดีกลับเข้ามาในบ้าน โดยไม่ได้สังเกตเห็นคุณปณตกับคุณพิมที่นั่งยิ้มมองลูกชายด้วยความหมั่นไส้อยู่ในห้องรับแขกเลย
“คุณนนทิภัคครับ!! สนใจผู้คนรอบข้างบ้างครับคุณลูกชาย” คุณปณตตะโกนเรียกลูกชาย
“ดึกแล้วยังไม่ขึ้นห้องพักผ่อนอีก เดี๋ยวแก่เร็วนะพ่อ” คุณปณตส่ายหน้าขำ “รอเจอนนหรอ อยากรู้เรื่องลูกสะใภ้ล่ะสิ ช่วงนี้ทำรายการตามติดชีวิตนนทิภัคอยู่หรอครับ”
“สายตรงจากบ้านนั้นมาตั้งแต่แกพาลูกสาวเค้าไปส่งที่บ้าน จะไม่ให้พ่อรอเจอแกได้ยังไง” คุณปณตถาม
“อะไร? นนไปส่งตั้งแต่หัวค่ำ ไม่มีนอกลู่นอกทาง ทุกอย่างน่าประทับใจ มีอะไรให้สายตรงมาหาพ่อเนี่ย นนไม่น่าพลาดอะไรไปนะ” นนเลิกคิ้วถาม
“เล่ามาให้แม่ฟังเดี๋ยวนี้เลย ไปเตรียมแหวนหมั้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ” คุณพิมเอ่ยถามทันที
“อ่อ...เตรียมเมื่อวานไง เพชรน้ำดีที่สุด 1 กะรัตพอดีเป๊ะเข้ากับนิ้วน้องสุด ๆ ส่วนแหวนแต่งงานเดี๋ยวค่อยพาน้องไปเลือกอีกที อัน
