นนลงจากรถมาด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนอยากจะบีบคอลูกน้องให้ตายคามือให้ได้ ส่วนควีนเองก็พยายามยืนกลั้นเสียงหัวเราะกับสองคนตรงหน้าอยู่
“กูจะจอดแช่กี่ชั่วโมงก็ได้ นี่มันสนามกู มีปัญหาอะไรนักไอ้เจ้าของสนามปลอม” นนเท้าเอวถาม
“ใครจะกล้ามีปัญหากับลูกพี่ครับ ไม่มี๊ แต่เพื่อนลูกพี่ให้ผมลงมารอรับเนี่ย เพื่อนมากันนานแล้วไม่เกรงใจเพื่อนเลย แล้วผู้หญิงแสนสวยคนนั้นใครครับลูกพี่ ไปเก็บนางฟ้ามาจากสวรรค์ชั้นไหน” โฮปส่งยิ้มให้ควีน
“เก็บรอยยิ้มชั่ว ๆ ของมึงไป นั่นว่าที่เจ้าสาวกู ห้ามมองเกิน 1 นาที” นนขยับตัวไปขวาง “น้องควีนครับ นี่ไอ้โฮป ลูกน้องพี่ เป็นคนดูแลสนามที่นี่” นนแนะนำให้ควีนรู้จัก
“หูย...ลูกพี่พูดเพราะ นี่ครั้งแรกตั้งแต่รู้จักกัน อีกทีได้มั้ย ขออัดคลิปไว้ดู” นนหันไปแยกเขี้ยวใส่
“ไอ้สัสโฮป มึงเคารพกูซักนาทีนี่จะตายมั้ย ห๊ะ!!” ควีนหัวเราะขำ
“เฮ้!! พวกยูถึงนานรึยัง” ควีนหันไปเห็นผิงเดินนำหน้าเพื่อนทั้
