ใช่... เธอได้ยินเสียงตัวเองดังออกมาจากหน้าจอขนาดใหญ่ ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะร้องได้ดังและมากมายขนาดนั้น และทั้งคำพูดหยาบโลนที่พรั่งพรูออกมา ก็เป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินมันซ้ำแล้วซ้ำอีก
ผู้หญิงที่ครางกระเส่า และกรีดร้องด้วยความเจ็บ และความซ่านเสียวอย่างที่สุดนั้น เป็นเธอจริงๆ และตอนนี้เธอก็กำลังมีชะตากรรมไม่ต่างจากในจอเท่าไหร่ เมื่อเอกพลซุกศีรษะเข้าไปใต้กระโปรง เพื่อสัมผัสกับกลีบดอกไม้น้ำเยิ้มของเธอให้มากขึ้นอีก
หยาดน้ำที่ฉ่ำเยิ้มจากการถูกปลุกเร้าอารมณ์ ซึมซับออกมาอย่างมากมายจนสังเกตได้ว่าเป้าบิกีนีตัวจิ๋วนั้นทั้งเปียกทั้งแฉะมากแค่ไหน เพราะมันซึมฉ่ำออกมาจนถุงน่องเต็มตัวสีเนื้อที่ทอหนาบริเวณเป้า มีรอยชื้นกระจายเป็นวงกว้าง และแค่เขาแลบลิ้นเลียไปเบาๆ ก็รับรู้ได้ว่าน้ำที่ฉ่ำออกมานั้นมันเหนียว หนืด และก็หวานมากดั่งที่ใจคิดจริงๆ
“อูย... พี่เอก... อู
