“หนูดี พี่ขอโทษหนูดีอีกครั้งที่ทำแบบนี้ พี่ไม่ได้โกรธอะไรหนูดีเลยนะ หนูดีไม่ได้ทำอะไรให้พี่ต้องโกรธ พี่ดีใจเสียอีกที่หนูดีรู้สึก ‘อยาก’ ไม่ต่างจากพี่ หนูดีทำให้พี่... ให้พี่อยากทำกับหนูดีแรงๆ อยากกระแทกไปจนสุด อยากใช้อารมณ์ป่าเถื่อนนี้กับหนูดี หนูดีจะว่าพี่วิตถารก็ได้ แต่พี่ขอสารภาพว่าพี่อยากทำแบบนี้กับหนูดีมานานแล้ว พี่...”
ดวงตาใสแป๊วที่ช้อนขึ้นมองดูเขาราวกับกำลังตั้งใจฟังสิ่งที่เขาพูดนี้นักหนา ทำให้เอกพลคล้ายจะติดอ่างขึ้นมากะทันหัน เขาต้องบอกเธอให้หมดใช่มั้ย เพื่อที่รสชาติของความรักจะได้จัดจ้านมากขึ้น
“พี่อะไรคะ”
“พี่... พี่อาจเป็นคนที่ชอบความรุนแรง พี่อยากทำหนูดีแรงๆ อยากกระแทกให้สุด อยากมัดหนูดีไว้กับเตียง อยากทรมานให้หนูดีครางไม่หยุด หนูดีรับพี่ได้มั้ย ถ้าไม่... พี่ก็คงต้องยอมรับผลของมัน”
ดวงตาเจือเศร้าฉายชัดถึงสิ่งที่ตั้งใจเอาไว
