รัชนกถึงกับกัดริมฝีปากแน่นในสิ่งที่เขาทำ นี่เขาคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของน้องแจ๊สซี่หรือไง ถึงได้ทำอะไรแบบนี้ เขาทำราวกับว่าน้องแจ๊สซี่ของเธอไม่มีค่า นึกอยากจะทิ้งไว้กลางทางยังไงก็ได้งั้นเหรอ แล้วตัวเธอล่ะ เป็นอะไรกับผู้ชายคนนี้ เธอจึงต้องฟังคำสั่งเขาด้วย
“อย่าแม้แต่คิด ถ้ายังไม่อยากเสียจิ้นตรงนี้ เอาไป...”
ชาวีพูดเสียงกร้าว เพราะเขาเข้ามาทันขณะที่เธอกำลังจะเปิดประตูรถออกพอดี และไม่พูดเปล่าแต่เขายังยัดสัมภาระทั้งหมดใส่หน้าตักของยัยทอมตาโตอีกด้วย
“นี่คุณ! คุณพูดบ้าอะไร เปิดประตูเดี๋ยวนี้ ฉันจะลง”
“บ้าที่รู้ว่าคุณยังเวอร์จิ้น หรือว่าบ้าที่ไม่ให้คุณลง ไหนตอบมาสิ”
“คุณ!” อาการโกรธจนหน้ามืด โกรธจนพูดไม่ออกมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนหล่อปากมอมนี่ดันรู้จริงในสิ่งที่เธอคิด ทั้งสายตาและรอยยิ้มเยาะที่มุมปากนั่น คนบ้านี่กำลังดูถูกเธอชัดๆ
